اع ببین دل خواهرت در غم نشسته ای عزیز فاطمه قدری آهسته ای دو عالَم شیدایِ ماهِ رویت صبری کن بوسه زنم بر گلویت واویلا واویلا واویلا واویلا... برو میدان ای از عطش رفته از حال قرار بعدیِ ما در بین گودال پیش چشم مادرِ قد خمیده بوسه زنم به رگهای بریده واویلا واویلا واویلا واویلا... نوحه شام غریبان از خیمه ها میکشد آتش زبانه امان از ضرب سیلی و تازیانه کودکان آواره با ناله و آه مهدیِ فاطمه آجرک ا... واویلا واویلا واویلا واویلا... در فکر قتل و غارت دشمن دین است در خیمه ای سوزان زین العابدین است میگرید از غم هجر ثارُالله مهدیِ فاطمه آجرک ا... واویلا واویلا واویلا واویلا...