. عج ۱۱۶۳ بیا که شیعه ز هجران تو بریده بیا تو مرهمی به زار و داغدیده بیا تو از تمام بدی های ما گذشتی و باز به خوبی تو کسی را ندیده دیده بیا عزیز فاطمه! ای جان فاطمه، مولا قسم به فاطمه جانها به لب رسیده بیا چه رنجها که کشیده علی، چها دیده که خورده بین گذر همسرش کشیده بیا به دیده‌ای که پر از اشک شد لبِ گودال به قامتی که روی تل شده خمیده بیا به صورتی که ز سیلی کبود شد؛ برگرد به گوش دخترکی که شده دریده بیا به آن سری که روی نیزه رفت و کوچک بود که خون تازه ز حلقوم او چکیده بیا ✍ .