✅پس از قدرت نمایی یزید و شکست سخت او در مجادله با اسرای اهل بیت(ع) مخصوصا با حضرت زینب کبری(س)، برای انتقام این شکست دستور زندانی کردن اسراء را صادر کرد. مورّخین این زندان را در خانه ای نزدیک کاخ، گاه در کاخ و گاه در خرابه دانسته اند. شیخ مفید می نویسد : 📋《ثُمَّ أَمَرَ بِالنِّسْوَةِ أَنْ يُنْزَلْنَ فِي دَارٍ عَلَى حِدَةٍ مَعَهُنَّ أَخُوهُنَّ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ(ع) فَأُفْرِدَ لَهُمْ دَارٌ تَتَّصِلُ بِدَارِ يَزِيدَ فَأَقَامُوا أَيَّاماً》 ♦️سپس یزید دستور داد زنان را در خانه جداگانه درآورند، و على بن الحسين(ع) نيز نزد ايشان باشد، پس خانه چسبيده به خانه يزيد را براى ايشان خالى كرده، و چند روزى در آن‌جا ماندند.(۱) از متن شیخ مفید همین مقدار دانسته می‌شود که محل اسکان اهل بیت(ع) خانه‌ای در جوار قصر یزید بوده است. شیخ صدوق روایت کرده است که؛ 📋《ثُمَّ إِنَّ يَزِيدَ لَعَنَهُ اللَّهُ أَمَرَ بِنِسَاءِ الْحُسَيْنِ(ع) فَحُبِسْنَ مَعَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ(ع) فِي مَحْبِسٍ لَا يُكِنُّهُمْ مِنْ حَرٍّ وَ لَا قَرٍّ حَتَّى تَقَشَّرَتْ وُجُوهُهُمْ [مِن حَرِّ الشَّمسِ]》 ♦️یزید دستور داد، خانواده ی امام حسین(ع) را با امام سجاد(ع) زندانی کردند، زندان چنان بود که آنان را از گرما و سرما، نگاه نمی داشت تا آنجا که صورتهای آنان پوست انداخت.(۲) قطب الدین رواندی نقل می کند که؛ 📋《لَمَّا اُتِيَ بِعَلِيِ بنِ الحُسَينِ(ع) وَ مَن مَعَهُ إلَى يَزِيدَ بنَ مُعَاوِيَةَ، جَعَلُوهُم فِي بَيتِِ خَرَابِِ وَاهِي الحِيطَانِ》 ♦️یزید، امام سجاد(ع) و دیگر همراهان اسراء را در خانه ای ویران و خرابه جای داد. اسرای کربلا در حین ورود به خرابه با یکدیگر می گفتند : 📋《إِنَّمَا جَعَلنَا فِي هَذَا البيتِ لِيَقَعَ عَلَينَا》 ♦️ما را در این مکان مخروبه جای داده اند تا دیوارش بر سر ما فرود آید و ما کشته و نابود شویم. در این هنگام نگهبانان با یکدیگر به زبان رومی و یا قبطی یا سریانی سخن می گفتند که امام سجاد(ع) سخنان آنان را متوجه می شد. مامور ویژه دربار یزید، به نگهبان خرابه گفت : 📋《اُنظُرُوا إلَى هَؤُلاءِ! يَخَافُونَ أَن يَقعَ عَليهِم هَذَا البَيتِ، وَ هُوَ أَصلَحُ لَهُم مِن أَن يَخرُجُوا غَدَاً، فَتُضرَبُ أَعنَاقُهُم وَاحِدَاً بَعدَ وَاحِدِِ صَبرَاً》 ♦️این جماعت را ببینید که چگونه هراسناک فرود آمدن طاق خرابه اند، در حالی که نمی دانند که فردا آنان را از اینجا بیرون می بَرند و یکی یکی گردنشان زده می شود. امام سجاد(ع) به زبان قبطی به آنان فرمود : 📋《لاَيَكُونَانِ جَمِيعَاً بِإذنِ اللهِ》 ♦️هیچ یک از این اتفاقات رخ نمی دهد به اذن خداوند متعال!(۳) و به نقل صفار قمی امام سجاد(ع) فرمود : 📋《لَمْ يَكُنْ فِينَا أَحَدٌ يُحْسِنُ اَلرَّطَانَةَ غَيْرِي وَ اَلرَّطَانَةُ عِنْدَ أَهْلِ اَلْمَدِينَةِ اَلرُّومِيَّةُ》 ♦️جز من هیچ کسی در بین ما نیست که بتواند به خوبی به زبان رطانه صحبت کند و رطانه در نزد اهل مدینه زبان رومی است.(۴) 📚منابع : ۱)الإرشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۱۹ ۲)امالی شیخ صدوق، ص۱۶۸ ۳)الخرائج و الجرائح راوندی، ج۲، ص۷۵۳، ح۷۱ ۴)بصائرالدرجات صفار قمی، ص۳۳۷ @AsnadolMasaeb