🔅 ✍ پاداش صبر اجری بی‌حساب است 🔹پارسایی از بازار می‌گذشت که دو نفر در حال مشاجره دید و مشتری در حال ناسزا به صاحب مغازه. 🔸پس پا پیش گذاشت. مشتری از سمت صاحب مغازه به‌سمت پارسا برگشت و ناسزاها نثار او کرد. 🔹اهل بازار را بر این جسارت مشتری بر پارسا سنگینی آمد و قصد حمله به آن مرد بداخلاق کردند. 🔸پارسا گفت: هرگز کسی جلو نرود. وقتی او ناسزایی به من می‌گوید هم حال او خوش می‌شود، و هم حال من! 🔹حال او خوش می‌شود که بر عادت آزاردهنده نفس خویش پیش می‌رود و نفس درون را طعام می‌دهد، و حال من خوش می‌شود که عنایت خدا و صبرش در حق خویش می‌بینم و مزدی که از این صبرم بر من خواهد بخشید. من هم نفس خود با سکوت و صبرم طعام می‌دهم. 🔸پس در وسط بازار، من هم که مالی برای خرید متاعی یا کالایی برای فروش و کسب مالی نداشتم خدا را شاکرم که مرا با خودش تجارتی سودمند بخشید و تجارتی سودمندتر از همه که خود فرموده است: «پاداش صبر را اجری بی‌حساب می‌بخشد.» 🔹پس شرط انصاف نیست کسی مرا از این تجارت عظیم بازدارد. تجارتی که هم فروشنده و هم خریدار هر دو بهره‌مند از این تجارت می‌شوند. مارابه دوستان خود معرفی فرمایید👇انتشار با شما 🆔 https://eitaa.com/joinchat/606535787C7771eb5bf5 🆔 https://rubika.ir/joinc/BACABCGD0MUMTGKIGVSRZIMUDOHDRODC