شادی‌های اخروی چه تفاوتی با شادی‌های دنیوی دارد؟ فرح و سرخوشی بی حد و حصر در دنیا مذموم و ناپسند است و از آن‌رو که برخاسته از بی‌خبری و غفلت است، نزد خداوند جایگاهی ندارد: «اِنَّ اللّٰهَ لا یُحِبُّ الْفَرِحِینَ» (خدا سرخوشی‌کنندگان را دوست نمی‌دارد.) اما از آنجا که در سرای جاویدان الهی، حقیقت متجلی و متبلور است، سرخوشی و شادمانی در آنجا از سر بی‌خبری و جهل نیست، بلکه به خاطر دستیابی به حقیقت کمال و نیل به رضوان الهی است. بر خلاف شادی‌های این دنیا که همواره همراه با غم است و در ضمیر همهٔ انسان‌ها اندوهی نهفته است، شادی‌های آن سرا جملگی خالص است و با هیچ غم پنهانی مخدوش نمی‌شود. به دیگر سخن، در این دنیا ممکن است ساعاتی را در محفلی به شادی و دست‌افشانی بگذرانیم، اما هنگامی که از جمع کناره می‌گیریم و با خود خلوت می‌کنیم، دوباره غم‌ها به سراغمان می‌آید. ممکن است این غم‌ها، غم انسان‌دوستی، غم فراق یا غم ظلمی باشد که به انسان‌ها می‌رود؛ اما سرای جاودان الهی عرصه‌ای است که خداوند غم و اندوه را به شکل کامل، از وجود آدمی می‌زداید و هر چه هست، شادمانی و شادباشی است. ▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۹، ص ۵۱.