📖 فرازی حسّاس از زیارت حضرت صاحب الزّمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در سرداب مقدس! 💠 فَلَوْ تَطَاوَلَتِ‏ الدُّهُورُ وَ تَمَادَتِ الْأَعْمَارُ لَمْ أَزْدَدْ فِيكَ إِلَّا يَقِيناً، وَ لَكَ إِلَّا حُبّاً، وَ عَلَيْكَ إِلَّا مُتَّكَلاً وَ مُعْتَمَداً، وَ لِظُهُورِكَ إِلَّا مُتَوَقَّعاً وَ مُنْتَظَراً، وَ لِجِهَادِي بَيْنَ يَدَيْكَ مُتَرَقَّباً، فَأَبْذُلَ نَفْسِي وَ مَالِي وَ وُلْدِي وَ أَهْلِي وَ جَمِيعَ مَا خَوَّلَنِي رَبِّي بَيْنَ يَدَيْكَ وَ التَّصَرُّفَ بَيْنَ أَمْرِكَ وَ نَهْيِكَ. 📿 ای مولای من، ای صاحب الزّمان؛ 🔹اگر روزگارها به درازا کشد و عمرها طولانی شود، جز یقینم به تو و جز محبّتم به تو و جز توکّل و اعتمادم بر تو و جز توقّع ظهورت و انتظار آن دوران و جهاد در پیشگاهت، چیزی در من فزونی نمی‌یابد تا سرانجام جانم، مالم، فرزندانم، خانواده‌ام و همه آنچه را که پروردگارم به من عطا فرموده است، به پیشگاهت تقدیم کنم و تسلیم در مقابل امر و نهیت باشم. 📜 بحارالأنوار، ج‏۱۰۲، ص۱۱۸ https://zil.ink/ayatollahbahrololom