ای خورشید پنهان رخ بنمای!
و ای صبح صادق!
از آفاق وجود، دمیدن آغاز کن!
تلألؤ ستارگان، شعشعهای از روی توست، انوار تابناکت را بر عرصهی جهانیان بتابان!
ای بهار روزگاران! ای دلدار! دل خراب است و دیده بی تاب، دور دار از ما خرابی و بی تابی!
ای طبیب! آینهی دل به زنگار آلوده شد! کیمیایی کن که علاج تویی!
ای نوید امن و امان و ای آرامش جان!
ای طلیعهی شکوفه و جلالت!
ای اسوهی سادات!
ای قصر بلند آفرینش!
ای منزلگه انس!
ای باران!
ببار که باران رحمت تو سوسن و خس نمی شناسد!
ای پیک بهروزی!
شمیم مردهی ما را نسیمی
و
دل آزاردهی ما را نسیمی .....