🌺 ۵۷- با نيکی به شروران ، دل آنان را به دست می آورد و مجذوب خود می کرد.
🌹۵۸- همواره متبسم بود و در عين حال، خوف زيادی از خدا بردل داشت.
🌺 ۵۹- چون شاد می شد ، چشم ها را بر هم می گذاشت و خيلی اظهار فرح نمي کرد.
🌹۶۰- خنديدن آن حضرت ، اکثرا تبسم بود و صدايش به خنده بلند نمي شد.
🌺 ۶۱- مزاح می کرد ، اما به بهانه مزاح و خنداندن ، حرف لغو و باطل نمي زد.
🌹۶۲- نام بد را تغيير می داد و به جاي آن نام نيک مي گذاشت.
🌺 ۶۳- بردباری اش ، همواره بر خشم او سبقت می گرفت.
🌹۶۴- از برای فوت دنيا ، ناراحت نمی شد و يا به خشم نمی آمد.
🌺۶۵- از برای خدا ، آن چنان به خشم می آمد که ؛ ديگر کسي او را نمي شناخت.
🌹۶۶- هرگز برای خودش انتقام نگرفت مگر آن که ؛ حريم حق شکسته شود.
🌺 ۶۷- هيچ خصلتی نزد آن حضرت ، منفورتر از دروغگويی نبود.
🌹۶۸- در حال خشنودی و نا خشنودی ، جز ياد حق بر زبان نداشت.
🌺 ۶۹- هرگز ؛ درهم و ديناری نزد خود پس انداز نکرد.
🌹۷۰- در خوراک و پوشاک ، چيزی زيادتر از خدمتکارانش نداشت.
🌺 ۷۱- روی خاک می نشست و روی خاک ، غذا می خورد.
🌹۷۲- روی زمين می خوابيد.
🌺 ۷۳- کفش و لباسش را ، خودش وصله می کرد.
🌹۷۴- با دست خودش ، شير مي دوشيد و پای شترش را ، خودش مي بست.
🌺 ۷۵- هر مرکبی برايش مهيا بود ، سوار مي شد و برايش فرقی رز نمي کرد.
🌹۷۶- هر جا می رفت ، عبای خود را به عنوان زير انداز خود استفاده می کرد.
🌺 ۷۷- اکثر جامه های آن حضرت ، سفيد بود.
🌹۷۸-چون جامه نو می پوشيد ، جامه قبلي خود را به فقيری می بخشيد.
🌺 ۷۹- جامه فاخری داشت که ؛ مخصوص روز جمعه بود.
🌹۸۰- در هنگام کفش و لباس پوشيدن، هميشه از سمت راست آغاز مي کرد.
🌺 ۸۱- ژوليده مو بودن را ، کراهت مي دانست.
🌹۸۲- هميشه خوش بو بود و بيشترين مخارج آن حضرت ، برای خريدن عطر بود.
🌺 ۸۳- هميشه با وضو بود و هنگام وضو گرفتن ، مسواک می زد.
🌹۸۴- نور چشم او در نماز بود و آسايش و آرامش خود را در نماز می يافت.
🌺 ۸۵- ايام سيزدهم ، چهاردهم و پانزدهم هر ماه را ، روزه می داشت.
🌹۸۶- هرگز ؛ نعمتی را مذمت نکرد.
🌺 ۸۷- اندک نعمت خداوند را ، بزرگ می شمرد.
🌹۸۸- هرگز از غذايی تعريف نکرد ، يا از غذايی بد نگفت.
🌺 ۸۹- موقع غذا ، هرچه حاضر می کردند ميل می فرمود.
🌹۹۰- در سر سفره ، از غذای جلوی خود تناول مي فرمود.
🌺 ۹۱- بر سر غذا ، از همه زودتر حاضر می شد و از همه ديرتر دست می کشيد.
🌹۹۲- تا گرسنه نمي شد ، غذا ميل نمي کرد و قبل از سير شدن دست از غذا می کشید.
🌺 ۹۳- معده اش ، هيچ گاه دو غذا را در خود جمع نکرد.
🌹۹۴- در غذا ، هرگز آروغ نزد.
🌺 ۹۵- تا آنجا که امکان داشت ، تنها غذا نمی خورد.
🌹۹۶- بعد از غذا ، دست ها را می شست و روی خود مي کشيد.
🌺 ۹۷- آب را در سه جرعه می نوشید ،
اول آنها بسم الله و آخر آنها الحمدلله می گفت.
🌹۹۸- از دوشيزگان پرده نشين ، با حياتر بود.
🌺 ۹۹- چون می خواست به منزل وارد شود ، سه بار اجازه می خواست.
🌹 ۱۰۰ - اوقات داخل منزل را به سه بخش تقسيم مي کرد : بخشی برای خدا ، بخشی برای خانواده و بخشی برای خودش بود و وقت خودش را نيز با مردم قسمت می کرد.
📚 منتهی الآمال - محدث قمی
📚 مکارم الاخلاق - طبرسی