آقای فاطمی نیا می گفت: مشاجره‌ها و نزاع‌ها، نـــور باطن را خاموش می‌کند. بسیاری از بی‌حالی‌ها و عدم نشاط‌ها به‌جهت مشاجرات و درگیری‌های لفظی است. کم منزلی داریم که درآن پرخاش و تندی نباشد! روزی چندتا پرخاش باشد، برکات را از منزل می‌برد. حتی اگر حق هم با تو بود ، در امور جزیی و شخصی مشاجره نکن! چون کدورت می‌آورد. مرحوم علامه جعفری از صاحب‌دلی نقل کرد: در موضوعی که گمان می‌کردم حق با من است، داشتم با همسرم مشاجره می‌کردم؛ ناگهان صورت باطنی غضبم را نشانم دادند! بسیار کریه و زشت بود! آن صورت نزدیکم آمد و گفت : ای کثیف! ساکت شو ! همین‌که متنبّه شدم فوراً دست همسرم را بوسیدم و عذرخواهی کردم!