💠 احادیثی که در برنامه حجت الاسلام والمسلمین حسینی قمی با موضوع " سیری در نهج‌البلاغه امیرالمومنین علیه‌السلام (هجوم مردم برای بیعت گرفتن و تلاش حضرت برای اصلاحات و اقامه حق) " خوانده شد. 📜 خطبه ۲۲۹ نهج البلاغه ؛ بیعت پر شور با امیرالمؤمنین علیه السلام ----------- 📜 بخشی از خطبه ۳ نهج البلاغه (شقشقیه) ؛ خلافت امیرالمؤمنین علیه السلام ----------- 📜 بخشی از خطبه ۱۳۷ نهج البلاغه ؛ نکوهش بیعت شکنی ----------- 📜 نامه ۱ نهج البلاغه ؛ افشای ماهیت اصحاب جمل ----------- 📜 نامه ۵۴ نهج البلاغه ؛ بیعت شکنی طلحه و زبیر ----------- 📜 بخشی از خطبه ۱۵۰ نهج البلاغه ؛ بازگشت به جاهلیت بعد از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) ----------- 📜 خطبه ۵۰ نهج البلاغه ؛ عوامل ایجاد فتنه ----------- 🔸 امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) فرمودند : « لَوْ قَدِ اسْتَوَتْ قَدَمَايَ مِنْ هَذِهِ الْمَدَاحِضِ، لَغَيَّرْتُ أَشْيَاءَ. » 🔹 اگر در برابر اين لغزشگاهها، گامهايم استوار شود امورى را تغيير خواهم داد.(و بدعتهايى را كه گذاشته اند از ميان خواهم برد). 📚 نهج البلاغه، حکمت ۲۷۲ ----------- 🔸 نهج البلاغة عن ابنِ عبّاسٍ : دَخلتُ على أميرِ المؤمِنينَ عليه السلام بِذي قار وهوَ يَخصِفُ نَعلَه، فقالَ لِي : مَا قِيمَةُ هذَا النَّعْلِ ؟ فَقُلْتُ : لَا قِيمَةَ لَهَا! فَقَالَ عليه السلام : وَاللّه ِ لَهِيَ أحَبُّ إلَيَّ مِنْ إمْرَتِكُمْ، إلّا أنْ اُقِيمَ حَقّا ، أوْ أدْفَعَ بَاطِلاً. 🔹 نهج البلاغة ـ به نقل از عبد اللّه بن عباس ـ : بر اميرالمؤمنين عليه السلام در منطقه ذى قار وارد شدم در حالى كه حضرت كفش خود را پينه مى‌زد. از من پرسيد: اين كفش چقدر مى‌ارزد؟ گفتم: ارزشى ندارد. فرمود: به خدا قسم اين را از حكومت بر شما دوست تر دارم مگر آن كه [بخواهم] حقّى را بر پا دارم يا باطلى را براندازم. 📚 بخشی از خطبه ۳۳ نهج البلاغه ----------- 🔸 امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) فرمودند : « أما وَالَّذي فَلَقَ الحَبَّةَ وَبَرَأَ النَّسَمَةَ ، لَولا حُضورُ الحاضِرِ وقِيامُ الحُجَّةِ بِوُجودِ النّاصِرِ وما أخَذَ اللّه ُ عَلَى العُلَماءِ أن لا يُقارّوا عَلى كِظَّةِ ظالِمٍ ولا سَغَبِ مَظلومٍ لَأَلقَيتُ حَبلَها عَلى غارِبِها ، ولَسَقَيتُ آخِرَها بِكَأسِ أوَّلِها ، ولَأَلفَيتُم دُنياكُم هذِهِ أزهَدَ عِندي مِن عَفطَةِ عَنزٍ » 🔹 هان! سوگند به آن كسى كه دانه را شكافت و خلايق را آفريد، اگر حضور مردم نبود و اين كه با وجود يار و ياور، حجّت تمام است و اگر خدا از عالمان، پيمان نگرفته بود كه در برابر شكمبارگى ستمگر و گرسنگى ستمديده، آرام نگيرند، بى گمان، افسار آن [اشتر خلافت] را بر گردنش مى‌انداختم (و رهايش مى‌ساختم) و در پايان، آن را با همان جامى آب مى‌دادم كه در آغاز دادم و هر آينه مى‌ديديد كه اين دنياى شما در نظر من از باد معده (يا آب بينى) بزى هم پست تر است. 📚 بخشی از خطبه ۳ نهج البلاغه .: ایتا | سروش | روبیکا | بله :. 🌐 SamteKhoda3.ir