. امیرالمؤمنین در حکمت۱۴۸ «نهج البلاغه» مى فرمايد؛ «الْمَرْءُ مَخْبُوءٌ تَحْتَ لِسَانِهِ» انسان زیر زبان خویش، پنهان است (یعنی تا مرد سخن نگفته ‌باشد، عیب و هنرش نهفته‌باشد) علامه مجلسى اين كلام را با اضافه اى از امام صادق از اميرمؤمنان (عليهما السلام) نقل كرده و آن اين كه امام به دنبال اين جمله مى فرمايد:  «فَزِنْ كَلاَمَكَ وَ اعْرِضْهُ عَلَى الْعَقْلِ وَ الْمَعْرِفَةِ فَإِنْ كَانَ لِلَّهِ وَ فِي اللَّهِ فَتَكَلَّمْ بِهِ وَ إِنْ كَانَ غَيْرَ ذَلِكَ فَالسُّكُوتُ خَيْرٌ مِنْه» (حال كه چنين است كلام خود را بسنج و بر عقل و معرفت عرضه دار هرگاه رضاى خدا در آن است آن را بر زبان جارى كن و اگر غير از آن است سكوت از چنين سخن گفتنى بهتر است). .