ابرو گشاده باش چو دستت گشاده نیست 🔰از حسن خلق رتبه همت زیاده نیست* دست و دل گشاده چو روی گشاده نیست فیض فتادگان بود از ایستاده بیش* سنگ نشان به راهنمایی چو جاده نیست چون وا نمی کنی گرهی، خود گره مشو* ابرو گشاده باش چو دستت گشاده نیست چون طفل نوسوار به میدان اختیار* دارم عنان به دست و به دستم اراده نیست هر چند کوه قاف بود لقمه ای بزرگ* عنقا اگر شوی ز دهانت زیاد نیست چرخ است زیر ران ز دنیا گذشتگان* عیسی اگر پیاده شد از خر، پیاده نیست صائب در آن سری که بود همت بلند* گر می شود به خاک برابر، فتاده نیست صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۶۸. منبع: سایت گنجور 🇮🇷 مسافر ۱:۲۰ @mosafere_yeko_bist ┅═══🍃✼🇮🇷✼🍃═══┅