استاد علی صفایـی حائـــری هنگامی که تو تمام می شوی و نیست می شوی و به عجز می رسی، تازه شروع قدرت است و اوج نیرومندی و آغاز هستی، که . وقتی دیوار وجود تو در هم می ریزد، آن وقت با توانی دیگر راه می افتی ، که تمام فشارها به همین خاطر بود که این دیوارها بشکند و تو به این وسعت راه یابی و اینجاست که در ناامیدی امید است و آنجا که ناامیدتری ، امیدوارتر خواهی شد. 📚 صراط، ص ۱۵۰ حُسَيْنِيْهِ بِيْتُ اَلْــــرُّقَيِّه (س) هِيِّئَتْ مَكْتَبُ اَلْـــــمَهْدِی(عــج) 🆔 @BEITOROGHAIEH