#شعر_تشکیلاتی
اتحاد
چو یاد تو ای
#یار #مهربان با ماست
به سینه گرمیِ خورشید، همچنان با ماست
چو قطره گر به دِیم
#اتحاد رو آوریم
نهیب و غُرِّشِ دریای بیکران با ماست
به
#مجمعی که در او همچو عقد پرورینیم
بقای عزت و آرامش روان با ماست
اگر چو انجمِ گردون، سراجِ
#هم گردیم
#صفای روشن پهنای آسمان با ماست
حدیث فیل و ابابیل را به خصم بخوان که عنایت حق، محو پیلبان با ماست
نگاه
#شوخِ تو با غمزه گر بیامیزد
قسم به
#عشق که تسخیر انس و جان با ماست
اگر چو ابر بهاران به گلستان گِرییم
#صفای گلشن و آرایش جهان با ماست
ز خارِ
#تفرقه،
#یاران حذر، که از
#وحدت
هزار لاله نُعمان و ارغوان با ماست
تو بذر
#دوستی اندر کویر جانها ریز
بدان
#امید که خود دست دشتبان با ماست
مطاع
#دل به کف آور که از کرانهی
#عشق
چو بگذریم، دلوجانِ
#عاشقان با ماست
حدیث «
#واعتصموا» را چو دُرّ به گوش آویز
کز
#اجتماع، نگارندهی جهان با ماست
بشوی زنگ «پریشانی» از
#جماعت #دل
که نوحِ کشتی دین، قائد زمان، با ماست.
شاعر: نامشخص
📚منبع: مجله پیوند، شماره ۴۲.
┄┅✧✾══✾🔸✾══✾✧┅┄
#کانال_به_وقت_تشکیلات
🆔
@B_W_Tashkeelat