دوستی می‌گفت :کسی رو میشناسم که نامزدی داشت و همه فکرش رسیدن به او بود. همه آرزوهایش هم در همین مورد بود. یک سری اتفاقات باعث به هم خوردن این نامزدی شد. دوستم به شدت افسرده بود و ومدام به من میگفت: دیگه باخداقهرم! همه آرزوهای من برباد رفت! من مدام بهش میگفتم: اون آدم به درد تو نمیخورده و این رنج برای تو، مثل خوردن دوای تلخیه که به مریض میدن! با گذشت زمان و ایجاد بهبودی، می بینی که خداوند شری رو از تو برگردونده! تو نمیتونی باطبیبی که اصرار داره دوای تلخ و بدمزه بخوری تا شفا پیدا کنی، قهر کنی! چند سال گذشت دوستم ازدواج بسیار موفقی کرد با همسری که با تمام وجود اون رو دوست داشت اما نامزد قبلیش، همسرش رو رها کرد و رفت خارج از کشور. اون آدم لاابالی و بی‌مسئولیتی بود و واقعا آدم زندگی مشترک نبود. وقتی دوستم رو دیدم می گفت نمیدونم چطوری خدا رو شکر کنم که چند سال پیش وقتی بهش التماس میکردم تا آرزوم رو برآورده کنه به حرفم گوش نکرد؟ پس وقتی چیزی رو میخوای، هرچی که هست باید بگی: خدایا این آرزو یا چیزی بهتر از آن، به من عطا کن! در جهت خیر و صلاح همگان. این یعنی توکل به خدا و پذیرفتن اینکه خداوند بهترین خیر را برای ما می‌خواهد. خداوند همان طبیبیه که میدونه ما در هر زمان به چه دارویی نیاز داریم. طبیب برای درمان! (معنای واقعی توکل)، شنیدین وقتی آرزویی برآورده نمیشه بعضی ها میگن: شاید خدا چیز بهتری برای تو خواسته، واسه ی همینه که الان این آرزویی که داری برآورده نمیشه چون خیر و صلاح در خیر بزرگتریه؟ واقعا همینطوره. به گذشته و آرزوهای دورتون توجه کنین. مطمئنم لااقل چند تا آرزو رو پیدا میکنین که با تمام وجودتون به روزی اونها رو می خواستین اما گذشت زمان اونها رو تغییر داده یا حتی به این نتیجه رسیدین که چقدر خدا دوستتون داشته که توی اون زمان، اون آرزو برآورده نشده! @B_rang_khodaa