ظهر عاشوراست... یکسال دیگر هم گذشت... ۱۳۸۵ سال پیش در چنین ساعاتی بود که: وَ بقِیَ الحُسَینُ علیه السلام غَریبٰا وَحيدٰا فَرِیدٰا در چنین ساعاتی بود که ندای: هَل مِن ناصِرٍ یَنصُرُنی؟ از گلوی تو بلند شد... آه حسین... آه از این همه غم... ما روضه اصحاب تو را ۱۰شب شنیدیم و ناله زدیم؛ اما امان از دل تو که در یک روز در عرض چندساعت این همه غم را دید و شنید و لمس کرد... حسین جان... قسم به الله که جانمان به دست اوست؛ وَ اللهِ اِنْ قَطَعْتُموا يَميني اِنّي اُحامي اَبَداً عَنْ ديني حسین جان... تو را به فاطمة الزهرا قسم میدهیم هرچه سریعتر ظهور مهدی موعود را برسان... ما را در تاریکی و ظلمت این دنیا تنها مگذار... ما را از سربازان راه پسرت قرار بده... عاقبت امر همه‌ ما را شهادت در راه خدا قرار بده... والسلام علیکم و رحمة الله و برکاتة