باند پرواز 🕊
شب ۲۵شهریور ساعت ۱۱:٣٠ شب وقتی وارد بخش شدم آقا مصطفی با یه ذوقی اومد بالا سرم گفت :بچه رو دیدی؟ گفتم: نه گفت:انقدر قشنگه سرخ و سفید وقتی آوردنش از زیر پتوی صورتی یه دست سفید کوچولو بیرون بود، وقتی پتو رو کنار زدم دختر قشنگ وسفید با لبای سرخ؛ گفته بودم که روز چهارشنبه برای من روز خوبیه؛ هیئت حضرت ابوالفضل تولد دخترمون هم چهارشنبه نمیدونی چه برکتیه! امروز هوا صاف و آفتابی بود از دوساعت پیش با تولد دخترمون بارون شدیدی می باره. انقدر ذوق داشت که تا وقتی بیمارستان بودیم آقا مصطفی که وارد اتاق می شد فاطمه خانم رو بغل میکردند تا زمانی که از بیمارستان بیرون میرفت. وقتی هم که از بیمارستان اومدیم خونه ده روز اول شبها کارهای بچه رو انجام میداد میگفت شب نوبت منه شما بخواب. هر وقت فاطمه خانم( از نوزادی تا قبل از شهادت اقا مصطفی) هر بار گریه میکرد بچه رو بغل میکرد میگفت:بیا دردودلات رو به بابات بگو بیا عزیزم بیا با هم حرف منطقی پدر دختری بزنیم همه می خندیدن که این نوزاده یا بچه کوچیکه حرف منطقی! دردودل!..... کاش میشد عکس ها را درست و ملموس توصیف کرد کاش میشد این ذوق اقا مصطفی وقتی فاطمه خانم تو بغلش بود رو توصیف کرد ‌ گاهی فکر میکنم آقا مصطفی انقدر بچه ها رو دوست داشت وقتی به بچه ها نگاه میکرد ذوق رو میشد حتی در نگاهش دید. چطور تونست.............. 🕊🥀 .
176 مشاهده