🔵 امید مثبت به پروردگار ✍ در چند قسمت دعای کمیل بحث آرزوی مثبت شده است. در اواخر دعا، امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرماید: «و رجائی عفوک» ؛ خدایا! امیدی که قلب مرا پر کرده است، امید به عفو تو است. این شدنی است که انسان دل به خدا ببندد و بگوید: تو کریم و رحیم و غفوری، و من محدود، فقیر و اسیر هوای نفسم. چند سال اشتباه کردم، اما آمدم. با امید به عفو تو آمدم که همین امید به عفو تو، باعث آمرزش گناهان من است. لازم نیست که شخص امیدوار بنشیند، گریه کند، بر سر خود بزند و صیغۀ توبه را بخواند، بلکه همین که حقیقتاً به پروردگار می‌گوید: «و رجائی عفوک» خدا نیز می‌گوید: «عفوتُک» اگر تو به عفو من امید داری، من نیز از تو گذشت می‌کنم. چون خدا، خدایی نیست که امید مثبت کسی را نا امید کند. خدا بخیل نیست که بگوید: من نمی توانم تو را ببخشم. 📚 کتاب مرگ و فرصت‌ها، مجموعه سخنرانی های استاد انصاریان ➥