🔸یک کلمه، در برابر تبعیض هرگاه که با دقت و بی‌هیچ‌ جانبداری به دستورها و توصیه‌های اسلام بنگریم، درمی‌یابیم که دین اسلام یک دین عاقل و کامل است؛ چرا که از هر طرف که به دستورات آن نگاهی بیندازیم، اگر دل و گوش‌مان تغییر‌یافته و تحریف‌یافته نباشد خواهیم یافت که اسلام به نیازهای انسان نگاهی واقع‌بینانه و حرکت‌دهنده دارد. دستورات اسلام حرکت‌دهنده است نه متوقف‌کننده؛ اما اسلام در عصر غیبت مظلوم‌تر از همیشه است و از «مدافع مقتدر» و «لسان برهان» خود که ولی‌عصر(عج) باشد محروم مانده است، به همین دلیل به دستورها و نگاه اسلام می‌تازند و نتیجه‌ها و فلسفه‌های احکام و عقاید را وارونه‌سازی می‌کنند. برای مثال، اسلام صد در صد موافق ازدواج و تشکیل خانواده است و برای آن ثواب قرار داده است، تا آن‌جا که ضامن رزق همسر و فرزندان شده است. یا این‌که اسلام نگاهی ویژه به ایتام، فقرا و رسیدگی به آن‌ها دارد و برای کار و تلاش احترامی ویژه قائل است. در منطق اسلام «رنگ‌ها» و «نژادها» اولویت نداشته، بلکه اولویت با کردار و رفتار است، عقل هم درک می‌کند که رنگ، نژاد و کشور، هیچ‌گاه به کسی حق‌ عزت و جلالت نمی‌دهد، اما درست‌عملی و پاک‌عملی‌ای که دربردارنده و پوشش‌دهنده دستورات الهی باشد را ملاک برتری افراد و نزدیکی آن‌ها قرار می‌دهد، که در ادبیات اسلامی از آن به تقوا تعبیر می‌شود. در همین رابطه روایتی بسیار زیبا در «کافی شریف» که نشان‌دهنده یکی از منطق‌های اسلامی است به تصویر کشیده شده است؛ «مردی از اهل بلخ می‌گوید: در سفر حضرت رضا(ع) به خراسان، همراه ايشان بودم. روزی دستور دادند سفره‌ای پهن کنند و همه غلامان خود را از سياه گرفته تا ديگران، بر سفره گرد آوردند. عرض كردم: قربانت گردم! كاش، سفره ايشان را جدا می‌كرديد! امام(ع) فرمودند: «دست بردار! خداوند تبارک و تعالی يكی است و پدر هم يكی و مادر هم يكی است و پاداش بر اساس اعمال است؛ مَهْ إِنَّ الرَّبَّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَاحِدٌ وَ الْأُمَّ وَاحِدَةٌ وَ الْأَبَ وَاحِدٌ وَ الْجَزَاءَ بِالْأَعْمَالِ» در این روایت امام رضا(ع) به صراحت تمام با استفاده از کلمه عربی «مَهْ» در برابر تبعیض می‌ایستند و رویکرد ایشان در اصل یکی از منطق‌های اسلام را یادآوری و به اجرا می‌گذارد؛ «مَهْ» در زبان عربی اسم فعل و به معنی «باز ایست» یا این‌که ترجمه سلیس آن همان «دست بردار» است. امام(ع) بدون هیچ تعارف و ملاحظه‌ای می‌فرمایند؛ از این تبعیض و تفکیک «دست بردار» و آن را «رها کن» و این‌گونه دستور خداوند را عملی و اجرایی می‌کنند. منطق اسلام منطق رنگ‌ها و مرزها نیست، بلکه منطق منش و کردار است؛ اسلام پاداش را بر اساس اعمال می‌سنجد؛ هرگاه که رفتار آدمی در ترازوی تقوا سنگین‌تر باشد، خداوند او را عزیزتر می‌نگرد و به او اجر و پاداش می‌دهد. ✍ علی کردانی https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9