تاریخ انتشار: چهارشنبه 1394/03/27 - 08:18 کد خبر: 169914 خبرنامه دانشجویان ایران > خبرهای ویژه به بهانه تشییع با شکوه شهدا در دانشگاه تهران و میدان بهارستان؛ 1⃣نگاهـی بر تاریخچــه تشییـع شهـدا در دانشگـاه‌ها خاکسپاری پیکر شهدای جنگ تحمیلی دردانشگاهها که محل تولید اندیشه و فکر می باشد، علاوه بر هویت بخشی و ایجاد انگیزه مضاعف در راستای ایفای وظایف دانشجویی، همواره یادآور این موضوع مهم می باشد که عزت، استقلال و امنیت امروز کشور در سایه فداکاری های شهدا حاصل شده است. خبرنامه دانشجویان ایران: استقبال بی سابقه مردم و دانشجویان در تشییع شهدای تازه تفحص شده چه در دانشگاه تهران و چه در میدان بهارستان، نشان داد، هنوز شهدا مقام والای در بین اقشار مختلف مردم دارد. به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»، علیرغم تحولات عظیمی که پس از پیروزی انقاب اسلامی در دانشگاهها و مراکز مختلف آموزش عالی کشور به وجود آمده، بررسی واقیعات بیانگر آسیب ها یی است که باعث گردیده وضعیت موجود دانشگاهها و کارکردهای آن را با جایگاه ایده آل دانشگاه فاصله داشته باشد. خاکسپاری پیکر شهدای جنگ تحمیلی دردانشگاهها که محل تولید اندیشه و فکر می باشد، علاوه بر هویت بخشی و ایجاد انگیزه مضاعف در راستای ایفای وظایف دانشجویی، همواره یادآور این موضوع مهم می باشد که  عزت، استقلال و امنیت امروز کشور در سایه فداکاری های شهدا حاصل شده است. مقام معظم رهبری درخصوص تشییع و تدفین پنج شهید گمنام دردانشگاه تهران می فرماید: « از این اقدام هوشمندانه ومتعهدانه سپاسگذاری و قدردانی می کنم.این تکریم شهیدان عزیز ایران است که جان خود را نثار هدف های والا کردند و رضای خداوندی را بر آرزوهای حقیر مادی ترجیح دادند. سلام خداوند بر آنها باد.» علیرغم برکات و آثار متعددی که طرح مذکور برای دانشگاه و دانشگاهیان دارد، عده‌ای که احتمالا قبور این شهدا را مانعی برای تحقق افکار و اعمال انحرافی و شیطانی خود در دانشگاه می دانند، در صدد شبهه آفرینی بوده و نسبت به طرح تدفین شهدا در دانشگاهها معترضند با بهانه هایی از این قبیل که مگر اینجا قبرستان است و چرا محیط علمی دانشگاه را به هم می زنید؟ و یا اینکه «با تدفین شهدا در دانشگاه، دانشگاه تبدیل به گورستان می شود» البته این از مسلمات است که دانشگاه قبرستان نیست. قبرستان جاییست برای دفن روزانه‌ی مردگان. اما شهید که مرده نیست. اینان که شهیدان را مرده می پندارند آیا قرآن نخوانده اند که «وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیاء عِندَ رَبِّهِمْ یرْزَقُونَ». شهدا هیچگاه در قبرستان نبوده اند که جایشان در گلستان شهدا و باغ رضوان و بهشت زهرا بوده است و به خاک آبرو و طهارت داده اند که «طابت الارض التی فیها دفنتم». آیا تدفین شهدا در دانشگاه کمترین سپاس از ولی نعمتانی نیست که با جان و مال و آبرو فداکاری کردند و عزت، امنیت، استقلال و آزادی و سربلندی امروز ما از فداکاری دیروز آنهاست. به علاوه مگر شکل گیری بینش و دانش و جهت گیری این دو جدای از گرایش است؟ امامان بزرگوار شیعه نظام فکری و علم و دانش شیعه را بر محور گرایش و عاطفه به حضرت سیدالشهدا سامان دادند. برخی نیز با این بهانه که «چرا در زمان حضرت امام (ره)و  قبل از این، به این امر مبادرت نمی ورزیدند؟» در صدد شبهه آفرینی و ایجاد بدبینی به این طرح فرهنگی هستند. و حال آنکه زمان حضرت امام (ره)، فضای جامعه و دانشگاه، فضای جبهه، شهادت و ایثار بود و ضرورتی بر اجرای چنین طرح هائی احساس نمی شد ؛ علاوه بر شهادت تعدادی از دانشجویان، و مشارکت دانشگاهیان در مراسم های شهدا، بسیاری دانشجویان و اساتید شخصاً در جبهه حضورداشتند و با برگشت به دانشگاهها، فرهنگ ایثار و شهادت را به مراکز آموزش عالی منتقل می نمودند. اما در شرایط کنونی به دلایل متعددی از تهاجم فرهنگی گرفته تا اشتغالات دنیوی و...، دیگر خبری از آن فضای ملکوتی نیست. از سوی دیگر دفن اجساد مطهر شهدا در دانشگاه ها، مراکز علمی و دیگر مکان های عمومی برنامه ایبود که از سال 1380 و در راستای زنده نگه داشتن خاطرات جانفشانی جواناناین مرز و بوم مطرح گردید هر چند به دلیل مخالفت برخی تحقق نیافت. استقبال بی سابقه از این حرکت فرهنگی از سوی دانشجویان که جلوه بارز آن وداع پرشور و کم نظیر دانشجویان با 175 شهید غواص در دانشگاه تهران بود باردیگر اثباتی بر این مدعاست که قشر دانشجو برخلاف توهمات شبه روشنفکری ، حماسه راستین و عشق پاک را از شهدا فرا می‌گیرند. نقطه آغاز این جهاد فرهنگی را میتوان یکم شهریور سال ۱۳۸۰ و خاکسپاری شهدای گمنام در مسجد بلال صداوسیما دانست. جهادی که در ادامه گزارش به برخی از جلوه های آن اشاره میشود. اسفند سال84: دانشگاه شریف اولین دانشگاه از دانشگاه های مهم کشور و تهران بود که میزبان سه شهید گمنام قرار گرفت ماه های پایانی سال85: مراسم