💠 سؤال: با اینکه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله توهینها و جسارتهای به خودشان را می‌بخشیدند، چرا ما برخی افراد را به جرم ساب‌النبی اعدام می‌کنیم؟ 🔷️ در پاسخ باید گفت گاهی در گذشته برخی از افراد جاهل به رسول اکرم صلی الله علیه و آله جسارت و توهین می‌کردند و ایشان را آزرده می‌کردند. در اینگونه موارد عده‌ای که بر اثر جهالت به خود ایشان اهانت می‌کردند روش ایشان بخشش و خوش‌رفتاری با آنان بود. مانند فردی یهودی که خاکروبه بر سر ایشان می‌ریخت؛ اما وقتی روزی چنین کاری را نکرد؛ به عیادت وی رفتند و با محبت خویش او را به دین حق هدایت کردند. 🔷️ اما گاهی هدف از توهین و جسارت به ایشان مقابله با نبوت و رسالت ایشان بوده و سعی در شکستن حرمت حضرت در نظر مردم و قداست‌زدایی داشته‌اند تا مردم از اطراف وی پراکنده شوند. در چنین شرایطی توهين به پيغمبر، توهين به همه‌ی مسلمانان تلقي مي گردد و باعث سست و متزلزل شدن پايه‌هاي دين  و مباني عقيدتي و اساسي دين مبين اسلام مي‌گردد. همانطور که اگر قاتل قصاص نشود حيات مردم به مخاطره مي‌افتد در صورت مجازات نکردن ساب النبي،  اسلام و دين خدا متزلزل مي شود و از سوي ديگر سب کننده و افراد ديگر روز به روز جري‌تر مي گردند و بر مبارزه‌ی خود با اسلام می‌افزایند. 🔷️ با توجه به اینکه معمولاً این قبیل توهینها و جسارتها از طرف جُهّال در سالهای آغازین تبلیغ بوده و پیامبر (ص) و دین اسلام هنوز جایگاه حقیقی خود را نیافته بودند و حکومت اسلامی پیامبر (ص) قدرت و گسترش نیافته بود؛ اجرای حکم ساب النبی می‌توانست تبعات و بازتابهای سوئی برای پیامبر، و پیروان ایشان داشته باشد. از این‌رو چه بسا در سالهای آغازین بعثت، امکان اجرای حکم سابّ النبی چندان فراهم نبوده است. 🔷️ البته اهانت از روی خشم و غضب و یا جهالت دارای تعزیر است، نه کشتن و اعدام. ممکن است در زمان حضور پیامبر (ص) به دلیل مصالح تربیتی و ... فرد هتاک و سبّ کننده مورد عفو ایشان قرار گیرد؛ لکن رفتار ایشان، نافی تکلیف مسلمانان و حکومت اسلامی در اجرای حکم ساب‌النبی در مورد شخص مغرض و معاند در عصر حاضر نیست. 🔷️ بنا بر برخی روایات در زمان پیامبر اکرم (ص) حکم ساب النبی اجرا شده است: برای نمونه امام باقر (ع) نقل کرده‌اند که مردی از قبیله هذیل، به پیامبر(ص) را دشنام می‌داد. وقتی این خبر به پیامبر رسید، فرمودند: چه کسی خود را برای کشتن این فرد آماده می‌کند؟ دو نفر از انصار اعلام آمادگی کردند و کار را انجام دادند. (کافی، ۷، ۲۶۷)  همچنین در جریان فتح مکه همه‌ی مشرکان مشمول عفو پیامبر شدند؛ امّا چند نفر از جمله دو زن آوازه‌خوانی که پیامبر را هجو و استهزا می‌کردند، مورد عفو و بخشش قرار نگرفتند؛ بلکه پیامبر (ص) دستور دادند تا این چند نفر را در هر کجا هستند، به قتل برسانند. (السیره ابن هشام، ۲، ۸) 🔷️ دو ملعونی که اخیرا اعدام و به درک واصل شدند تنها یک جرم آن‌دو نعوذبالله سب رسول اکرم صلی الله علیه و آله بوده است. این دو نفر در ۳۵ کانال و گروه، تبلیغ کفر و الحاد می‌کردند و به پیامبر اسلام و حتی مادر ایشان و ائمه‌ی اطهار علیهم السلام جسارت می‌نمودند و حتی اقدام به قرآن سوزی کرده بودند. فحاشی آنها به قدری رکیک بوده که قابل نشر نیست. ✍️داود اسفندیاری ؛ دکترای کلام موسسه امام خمینی ره 🔷 واحد پاسخگویی به شبهات موسسه امام خمینی ره https://eitaa.com/Basir_MN