💠 #درسنامه_مهدویت ٢ 🔸 اشاره 🍃 سرودها و درودهای حضرت داود علیه السلام که برگ‌های زرین عهد عتیق را به خود اختصاص داده، همه وصف جذبه و شور و عشق اوست. در هر فصلی از زبور، از ظهور موفور السّرور آن پایان بخش شب دیجور و طلیعه ی صبح امید و سرور، سخن‌ها گفته و نغمه‌ها سروده است. شادی افلاکیان، مسرّت خاکیان و غرّش دریاها، به وجد آمدن صحراها، ترنّم درختان، آبادانی جهان، آسایش و آرامش همگان، در جای جای این کتاب آسمانی، به نمایش گذاشته شده است. [۱] ◽️ هر پیامبری از پیامبران پیشین، روزهای طلایی و خواستنی آن امام نور را، برای امّت خود ترسیم کرده، نوید بهروزی و گسترش عدل مهدوی را بشارت و به انتظار سازنده فرمان داده و از غفلت و بی توجّهی بر حذر داشته است. 🔻 خاتم رسولان و اشرف پیامبران، در شب معراج، پس از مشاهده ی نور درخشان آن منجی آسمانی که چون ستاره ای فروزان ی درخشید [۲] به خیل منتظران او پیوسته است، منطق وحی از این سوز و گداز پرده برداشته [۳] و با یک دنیا شور و اشتیاق از معشوق منتظَر سخن گفته و منتظران را ستوده و محبّان را به شوق دیدار وا داشته و می‌فرماید: 👈 طُوبی لِمَنْ لَقِیَهُ، طُوبی لِمَن اَحَبَّهُ وَ طُوبی لِمَن قالَ بِهِ؛ خوشا به حال کسی که او را دیدار کند. خوشا به حال کسی که او را دوست بدارد. خوشا به حال کسی که او را معتقد باشد. [۴] ------------------------------------ [۱] - کتاب مقدس، عهد عتیق، مزامیر، مزمور ۳۷، فرازهای ۹ - ۱۸ و مزمور ۹۶، فرازهای ۱۰- ۱۳. [۲] - شیخ صدوق، عیون الاخبار، ج ۱ ص ۴۷. [۳] - سوره ی یونس، آیه ی ۲۰. [۴] - شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۱، ص ۲۶۸. 📚 استاد علی اکبر مهدی پور، درسنامه مهدویت، ص ۶ @Bayyenaatt