پس از سلام نماز، دعای زیر را قرائت کنید: سُبْحَانَ ذِی الْعِزِّ الشَّامِخِ الْمُنِیفِ‏ منزه است خدای صاحب عزت و مقام بلند سُبْحَانَ ذِی الْجَلاَلِ الْبَاذِخِ الْعَظِیمِ‏ منزه است خدای صاحب جلال و کبریایی و عظمت سُبْحَانَ ذِی الْمُلْکِ الْفَاخِرِ الْقَدِیمِ‏ منزه است خدای صاحب ملک فاخر ازلی سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْبَهْجَةَ وَ الْجَمَالَ‏ منزه است خدایی که لباس حسن و جمال به قامت خود آراسته سُبْحَانَ مَنْ تَرَدَّی بِالنُّورِ وَ الْوَقَارِ منزه است خدایی که ردای - نور وقار در بر دارد سُبْحَانَ مَنْ یَرَی أَثَرَ النَّمْلِ فِی الصَّفَا منزه است خدایی که اثر پای مورچه را در سنگ سخت سیاه می ‏بیند سُبْحَانَ مَنْ یَرَی وَقْعَ الطَّیْرِ فِی الْهَوَاءِ منزه است خدایی که خط سیر مرغ را در هوا می‏ بیند سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَکَذَا لاَ هَکَذَا غَیْرُهُ‏ منزه است خدایی که تنها او بدین کمال است و غیر وی دارای این کمال نیست. (مفاتیح الجنان، اسوه، ص41)