مکتب سردار سلیمانی پابند به زیارت بود. به همه ی اهل بیت(ع) عشق می ورزید. وقتی عراق می رفت، اگر فرصتی پیدا می کرد، برای زیارت به نجف و کربلا و کاظمین و سامرا می رفت.... بین زیارت ها، زیارت عاشورا و زیارت جامعه ی کبیره را زیاد می خواند. از زمان جنگ، هر سال، شب ها و روزهای محرم و فاطمیه، توی کرمان روضه داشت. همه می آمدند. گاهی خودش بلند می شد و پذیرایی می کرد. وسط ذکر مصیبت مداح، یکباره بلند بلند گریه می کرد. ملاحظه سردار و فرمانده نیرو بودن را نمی کرد؛ صدای گریه اش بلند می شد. با تمام وجود اشک می ریخت. راوی: حجت الاسلام والمسلمین علی شیرازی 📚: حاج قاسمی که من می شناسم 👇 ●➼‌┅═❧═┅┅───┄ بسم الله القاصم الجبارین https://eitaa.com/Besmelahelghasemelgabarin