در مکتب شهادت در محضر شهدا باب الحوائج گلزار شهدای کرمان سردار شهید حاج عبدالمهدی مغفوری🌷 مراقبت عجیبی از خود می کرد. او اراده کرده بود بنده خوبی برای پروردگارش باشد. د رزندگی از هر چیزی که فکر میکرد رابطه او و خدایش را به بزند، شدیداً پرهیز می کرد. برای انجام فرائض خود به هر مانعی پشت پا میزد. آنگاه که پیشامدی مانع از نماز اول وقتش میشد، چهره او گویای زجر درون و عذاب کشیدن درونش بود. او مصداق زهاد فی الیل و اسد فی النهار بود. در عبادتش آنقدر عشق می ورزید که دیگر ریایی وجود نداشت. در کیفیت و کمیت غذایش آنقدر احتیاط می کرد که گویا از تک تک سلول های بدنش مراقبت می کند. سلامت نفس را از سلامت جسم جدا نمی دانست. از هرگونه غذای شبهه ناک پرهیز می کرد. و برای همه چیز شکر و سپاس خدا را به جا می آورد. زبانش جز یاد خدا نمی گفت و قلبش جز برای اسلام نمی طپید. یاد عزیزش با صلوات 👇 ●➼‌┅═❧═┅┅───┄ بسم الله القاصم الجبارین https://eitaa.com/Besmelahelghasemelgabarin