🕊﷽🕊 〰〰〰〰️〰️〰️🇮🇷🕊🍃 استاد قرائتی حفظه الله سوره حجر قالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِي إِلى‌ يَوْمِ يُبْعَثُونَ «79» ابليس گفت: «پروردگارا! پس مرا تا روزى كه (خلايق) برانگيخته (و زنده) مى‌شوند مهلت ده». قالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ «80» إِلى‌ يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ «81» (خداوند) فرمود: تو از مهلت يافتگانى، تا روز و زمانى معيّن. قالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ «82» ابليس گفت: به عزّت تو سوگند كه همه (ى مردم) را گمراه خواهم كرد. إِلَّا عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ «83» مگر بندگان تو آنان كه خالص شده‌اند. 🍃🕊نکته ها : حضرت على عليه السلام مى‌فرمايد: دليل مهلت دادن خداوند به ابليس پر شدن پيمانه و تكميل آزمايش او بود. «1» 🍃🕊پیام ها : 1- ابليس بخاطر تكبّر عفو نخواست، بلكه مهلت براى انتقام خواست. فَأَنْظِرْنِي‌ ... لَأُغْوِيَنَّهُمْ‌ 2- ابليس با تمام تكبّر و كفر از بيان درخواست خود مأيوس نشد. «رَبِّ فَأَنْظِرْنِي» 3- عمر به دست خداست. «رَبِّ فَأَنْظِرْنِي» 4- در دعا گفتن «ربّ» مؤثّر است. هم اولياى خدا و هم ابليس در دعاهاى خود اين كلمه را بكار برده‌اند). «رَبِّ فَأَنْظِرْنِي» «1». نهج‌البلاغه، خطبه 1. جلد 8 - صفحه 131 5- ابليس، هم معاد را مى‌دانست‌ «إِلى‌ يَوْمِ يُبْعَثُونَ» هم توحيد را مى‌دانست‌ «رَبِّ» هم نبوّت را مى‌دانست. «عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ» پس مشكل او ندانستن اصول دين نبود بلكه تكبّر و لجاجت بود. 6- خداوند دعاى بدترين خلق خود را نيز اجابت مى‌كند. رَبِّ فَأَنْظِرْنِي‌ ... فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ‌ 7- غير از ابليس بعضى ديگر نيز عمر طولانى دارند. «مِنَ الْمُنْظَرِينَ» 8- هر طول عمرى نشانه مهر ومحبّت خدا وعامل خوشبختى نيست. «مِنَ الْمُنْظَرِينَ» 9- سنّت خداوند آن است كه مرگ را به همه بچشاند و لذا طول عمر ابليس تا قيامت تضمين نشد بلكه تا روز خاصى اجابت شد. «إِلى‌ يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ» 10- خطر وسوسه‌هاى ابليس جدّى است. (او سوگند ياد كرده كه همه را به نحوى گمراه كند). «فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ» 11- گاهى يك گناه، مقدّمه‌ى گناهان بزرگترى مى‌شود. (گناه سجده نكردن بر آدم، مقدّمه‌اى براى گناه اغفال مردم مى‌شود). «لَأُغْوِيَنَّهُمْ» 12- اخلاص در عبوديّت، شرط مصونيّت از دام‌هاى ابليس است. «إِلَّا عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ» 🍃🕊🇮🇷〰〰〰〰〰〰〰