♦️آزادسازی قیمتها به نفع مردم یا به نفع سرمایه داران بازار؟ 📌1- اتاق های تصمیم ساز و تصمیم گیر ما در عرصه اقتصادی، از یک آسیب بزرگ رنج می برند. وجود اقتصاددانانی که متاثر از فضای «خردنگر» علم اقتصاد هستند و با «جامع نگری و کلان نگری استراتژیکی» بیگانه اند. کسانی می توانند برای اقتصاد، تصمیم سازی و تصمیم گیری کند که حداقل، «اقتصاد سیاسی» خوانده باشد.« استراتژیست» نیاز داریم نه صرفا اقتصاددان! 📌2- در اقتصاد لیبرالیستی، ولایت و حاکمیت از آن «بازار» است. نمونه اش آمریکا که در «کتاب جنگ سرد ایران و آمریکا» مفصل اینرا توضیح داده ایم و نشان داده ایم آمریکا یک «الیگارشی» به تمام معناست نه یک مردم سالاری! که توجه به مردم را "پوپولیسم" می داند. در این مدل از حاکمیت، بازار ولایت دارد و این در تضاد با اقتصاد اسلامی و مدل حکمرانی اسلامی است که ولایت از آن فقیه جامع الشرایط است و حکمرانی به نفع «مردم و مستضعفین و طبقات فرودست» است. 📌3- در سالهای پساانقلاب بحمدالله توانستیم در ساحت کلان سیاسی، ولایتِ فقیه جامع الشرایط را تجلی بخشیم و از «ولایت الیگارشی ملوک الطوایفی و سلطنتی و نظامی گری» فاصله بگیریم اما هنوز در ساحت کلان اقتصادی، ولایت به صورت کامل از آن ولی فقیه و مردم نشده است. و همچنان ولایت بازار نقش پررنگی در مدیریت فضای اقتصادی دارد. تا جاییکه اکثر اقتصاددانان ما نیز بدون اینکه بخواهند تئوری پرداز و توجیه گر این نوع از ولایت هستند چون اسیر دیسیپلین علمی علم اقتصاد و الگوهای حکمرانی لیبرالیستی اند. 📌4- تعدیل اقتصادی تجویز شده از سوی بانک جهانی در دهه هفتاد یک پازل کلان بود که آزادسازی و سپردن قیمتها به بازار (بفرمایید دلالهای الیگارش) یکی از قطعات آن پازل محسوب می شد. سپردن ارز 4200 تومانی به بازاریان و توقع داشتن از آنها برای تامین کالاهای اساسی در حالیکه دلار آزاد بعضا شش تا هفت برابر این قیمت بود و هوس انگیز، یکی از اشتباهات راهبردی در این راستاست. 📌5- آزادسازی قیمتها زمانی می تواند به نفع مردم باشد که مجموعه ای از اقدامات توامان با هم شکل گیرد تا اینگونه ولایت بازار را محدودتر و ولایت مردم و ولی فقیه را موسع تر کنیم. در واقع در این مدل نیز یک بسته کاملی از سیاستها به مانند پازلی کلان باید لحاظ شود و آزادسازی قطعه کوچکی از آن پازل باشد تا آنوقت، این آزادسازی به نفع مردم شود نه به نفع بازار! 📌6- بارها و در زمان انتخابات نوشته ایم و گفته ایم، تا «شفافیت در حوزه درآمدی، مصرفی و سرمایه ای» محقق نشود، تا جلوی «فرار فوق فوق نجومی مالیاتی» گرفته نشود، تا چرخه تولید «بومی سازی و مقاوم سازی» نشود، تا «خودکفایی در کالاهای استراتژیک و راهبردی مبتنی بر تولید دانش بنیان» شکل نگیرد، تا جلوی «تورم انتظاری سالیانه» و «تورم انفجاری چندسال یکبار» گرفته نشود و چندین اقدام حیاتی دیگر صورت نگیرد، این آزادسازی و این اقدامات و جراحی ها ابتر می ماند. بلکه بعد از مدتی به ضد خودش تبدیل می شود. (به عنوان نمونه اخیرا اجاره دادن حساب بانکی یک شغل شده است و این یعنی مدل مالیات گیری ما یک باگ بزرگ برای فرار مالیاتی دارد که می شود خیلی راحت جلویش را گرفت اگر...) 📌7- اینرا در همان ایام انتخابات عرض کردیم اطرافیان اقای رییسی از فقر رویکرد استراتژیکی و راهبردی در عرصه برنامه ای رنج میبرند و گفتاردرمانی و تقصیرات را گردن دولت قبل انداختن، چندصباحی جواب می دهد اما برای دراز مدت، به ضد خود تبدیل خواهد شد. البته اقدامات اخیر بسیار امیداورکننده است. 📌8- باید دانست، آقای رییسی به تنهایی نمی تواند با ولایت بازار درگیر شود، همه نهادها، همه قوا، همه مردم و از همه مهمتر همه نخبگان دو جناح باید کمک دهند. به این مسائل جناحی و شخصی نگاه نکنیم، اینها مربوط به حوزه ملی و بلکه فراملی اند. لازمه این کار، پرهیز از مسائل حاشیه ای، فرعی، تحمیلی و دعواهای خاله زنکی جناحی است. فرصت پیچ تاریخی و تغییر در نظم جهانی را با مسائل حاشیه ای و بچه گانه تباه نکنیم. حتی دلتمردان سابق را به صورت سمبلیک دعوت کنیم، از آنها بخواهیم در این امر ملی مشارکت کنند. انصاف در نقد دولت سابق و دولت فعلی داشته باشیم تا آنوقت همه احساس اتحاد در امری ملی داشته باشیم. نه اینکه مثل بچه ها... اندکی شمّ سیاسی داشته باشیم متوجه خط تفرقه افکنی بین سران قوا، بین مردم و مسئولین و بین دولت فعلی و سابق خواهیم شد. چون باید فرعیات اصل و اصل، فرعی شود. مراقب آدرس اشتباه باشیم محمدعلی رنجبر با کانال #بینش_راهبردی همراه باشید.🔻 http://eitaa.com/joinchat/2579496960C994bde62e8