در زمانه ای زیست می کنیم که روابط بسیار پیچیده و در هم تنیده شده اند. مکان، دیگر آن مکان های فیزیکی سابق و بسیار محدود نیستند. فضای سایبری، مکان در هم آمخیته با زمان را راقیتر از گذشته کرده است. در فیزیک کوانتوم، تعریف زمان حتی پیچیده‌تر می‌شود. در این حوزه، رویدادها در سطوح بسیار کوچک (مانند ذرات زیراتمی) به گونه‌ای اتفاق می‌افتند که مفهوم زمان کلاسیک دچار چالش می‌شود. برخی نظریه‌ها حتی به این اشاره دارند که در سطح کوانتومی، زمان می‌تواند گسسته باشد یا نوعی «گسستگی» در زمان وجود داشته باشد. در چنین فضایی روابط اجتماعی شدیدا پیچیده و در هم تنیده اند. تا جاییکه یک حرف و حرکت ریز ما تاثیر شگرفی را در این روابط پیچیده می گذارد. در فضای امروز اقتدار دولت و سیاستمداران به غایت اندک شده است. در گذشته اگر دولتها صرفا دیکته می کردند و دیگران مجبور بودند گوش فرا دهند اما امروزه این اجوا و فضاست که بر دولت ها نیز تاثیر میگذارد. جهان اجتماعی امروز، جهانواره ای است بسیار معظم از حیث مفاهیم و معناها اما بسیار کوچک از حیث حجم و عمق که می شود در کسری از ثانیه موجی جهانی ایجاد کرد. حال در این عصر نمی شود ساده اندیشید، ساده سخن گفت و ساده عمل کرد. چون با پدیده ای به نام نظارت انبوه (Mass surveillance) مواجه هستیم. کنشگری در این زمانه بدون شناخت ماهیت زمان و فضای موجود امری محتوم به شکست است. و حالا بهتر و کاملتر راهبردی اندیشیدن و راهبردی سخن گفتن و راهبردی عمل کردن را فهم میکنیم تک تک ما در احیای امر سیاسی مسئولیت داریم. و احیای امر سیاسی به معنای بهره گیری از مدل دیکتاتوری و حاکمیت های مقتدرانه‌ی یک سویه نیست. فهم سایبرنتیک و فهمیدن تفوق تکنولوژیکی رقیب، سهم بسیار زیادی در احیای امر سیاسی ذیل مفاهیم دینی دارد. وگرنه این کثرات شیطانی اند که مانع هر نوع وحدتی ذیل وحدت امر سیاسی دینی خواهند بود. @Binesh_Rahbordi