روح انسان، چون پرنده‌ای است که قفسِ تن را تنها برای پرواز می‌پذیرد. هرگاه به دنیا دل بندد، پرهایش می‌ریزد؛ اما اگر به سوی خدا پر بکشد، قفس، نردبانی می‌شود به جاودانگی. ✍ سیامک معظمی گودرزی @Borujerd_nk