🔰اولین درسی که به انسان آموختند...
🔹اولین درسی که به انسان آموختند همین درس بود که متأسفانه انسان خوب تحویل نگرفت و آن این است که رسیدن به سعادت بدون تحمل بعضی از محرومیتها امکانپذیر نیست.
🔹اگر انسان فرض کند که هیچ محرومیتی را تحمل نکرده به کمال و سعادت میرسد اشتباه عظیم است.
🔸 مثل کودکی که بخواهد به کمالات عالیه علمی و فنی و عملی برسد، یک دانشمند یا صنعتگر عالیقدر بشود، به یک کمال فوقالعادهای نائل بشود اما به شرط اینکه به اصطلاح نازک نارنجی هم بزرگ بشود، از همان اول بچگی هیچ محرومیتی را تحمل نکند، هرچه که دلش میخواهد فوراً به آن برسد و هرچه که فی الجمله برایش ناراحت کننده است از او دور بشود؛ او اصلًا انسان نمیشود.
❓ آیا امکان دارد که کودکی به مقامات علمی برسد ولی با یک چنین نازپروردگی فوقالعاده، هرچه دلش میخواهد فراهم باشد و هرچه دلش ابتدائاً نمیخواهد نباشد؟ امکان ندارد.
✅...اولین درسی که به انسان آموختند درس تحمل محرومیت بود. برای بهره بردن از نعمتهایی وسیعتر باید محرومیتی را تحمل کرد.
📚 استاد مطهری آشنایی با قرآن، ج ۹(صفحه۱۱۸)
─═ 🌿🌼🌿═─
@boshra_pb