‍ 🎥این دیوارهای بلوک سیمانی بخواهی نخواهی با لگدی خراب می شوند؛ از حال و روز خانه و اطراف آن هم مشخص است که احتمالا بنا به قانون ساخته نشده است و احتمالا با فرایند شهرداری حکم بر تخریب آن می دهند؛ اما آنچه حکم کننده؛ مامور تخریب و مدیر شهرداری اصلا در نظر نمی گیرند این است که خانواده ای با این فرزندان کوچک اگر شرایطش را داشت؛ اگر امکان مالی اش را داشت؛ اگر دستش به دهنش می رسید؛ دیوانه نبود که آلونکی دو در دویی را اینگونه بسازد و در آن زندگی کند! آن کسی که حکم کرد اگر ذره ای دردمندی داشت؛ می گفت در قانون اساسی ما آمده است «داشتن مسکن متناسب با نیاز، حق هر فرد و خانواده ایرانی است. دولت موظف است با رعایت اولویت برای آنها که نیازمندترند به خصوص روستانشینان و کارگران زمینه اجرای این اصل را فراهم کند.» آیا برای این خانواده محروم مسکنی مهیا شده است که این اتاقک را می خواهید روی سرشان خراب کنید!؟ 🔻این حکم احتمالا چند وقت در فرایند اداری بوده؛ در تمام این مدت افراد درگیر پرونده با خود فکر کرده اند که وقتی این خانه تخریب شد؛ تکلیف این خانواده چه می شود و قرار است کجا زندگی کنند!؟ تنها تفاوت همه آن مامورین و این محرومین شرایط است؛ آنها در شرایط این مستضعفین قرار نگرفته اند؛ حتی خودشان را جای اینها نیز نمی گذارند؛ حتی تلاشی برای فراهم کردن شرایط حداقلی برای اینها نمی کنند؛ تنها فکر می کنند «مامورند و معذور!» 💬 میکائیل دیانی