🔷 وقتی از ما سخن می‌گوید، از پشت یک عینک، از داخل محیط تمدنی خود با ما سخن می‌گوید و اگر جز با توجه به این وضعیت به سخنان او گوش دهیم، شاید کمی خرسندی حاصل آید و به پشتوانه ای دلگرم شویم، اما از اساس راه را بیراهه رفته‌ایم. پایه و مبنای سخن امثال چامسکی بر تفاوت بنیادینی است که میان آنچه می توان نامید با آنچه نگاه غیرعقلانی خوانده می شود، وجود دارد. 🔶 بنابراین در نگاه کلی اگرچه چامسکی از اقلیت‌ها دفاع می‌کند و برای قربانیان جنگ ناعادلانه علیه سینه چاک میدهد، خود نیز خوب می‌داند که به رغم همه این دفاع ها، او میان خرد غربی و خرد شرقی جدایی و تمایزی قائل است که در بنیاد، تبعیض گرایانه و حتی ناامید کننده تر از جنگ است. 💢 فرض ممکن نبودن گفت‌وگو میان دو قطب جهان و فرض دیگر گونه بودن انسان‌ها، می‌تواند دست کم ظرفیت آن را داشته باشد که به نوعی جهانی تبدیل شود؛ آپارتایدی در سطح که بذر آن را اکنون، نو چپ گرایانی همچون چامسکی می پاشند. 📖 ماهنامه ، شماره ۱۰ و ۱۱ 📌@canoon_org