🔷نگاه به مذهب باید جامع و با روش علمی باشد. به صورت ضمنی سخن از مفاهیم دینی مانند: آخرت، روح، ثواب، شب اول قبر، منازل آخرت و مطالب علمی و دقیق فلسفی و نیز مسائل فقهی و کلامی دین را مذمت کرده تنها سلوک مبارزاتی ابوذرگونه را می پسندد؛ در حالی که اسلام شیعی، ابتدا مكتب ،علم، معرفت و آگاهی بخشی و سپس مکتب مبارزه است. این روش در زندگی پیامبر و ائمه نیز جاری بوده است. پیشوایان معصوم دین، از آگاهی بخشی و هدایت علمی آغاز کردند و تا ضرورت حیاتی ایجاب نکرد به مبارزه و قبضه شمشیر دست نبردند. 🔶به عبارت دیگر شریعتی از شیعه تنها جنبۀ مبارزه و انقلاب آن را برگزیده است. او شیعه را تنها به مکتب «نه» و «مبارزه توصیف کرده است؛ در حالی که تشیع حقیقی هم، «نه» است و هم «آری»؛ هم انقلاب اسـت هـم اصلاحات؛ هم فرهنگ است و هم ایدئولوژی؛ هم نهضت است و هم نظام؛ هم علم است هم عمل عمار در صحنه جنگ نیز به روشنگری و تبیین حقایق می پرداخت و حر با آگاهی یافتن به حقایق توسط امام، «حر» شد. 💢هیچ مبارزه ای بدون مبانی علمی و آگاهی ثبات و دوام نمی یابد و نمی توان آن را مبارزه دانست هیچ شیعۀ علوی از آگاهی و معرفت بی نیاز نیست و تنها انتقاد و مبارزه کافی نیست. 📖کتاب ، دین و جامعه: نقد و ارزیابی دیدگاه های دین شناختی دکتر علی شریعتی به کوشش و 📌@canoon_org