🔶مصلحت در لغت عبارت است از کار نیک، سود، فایده، بهره و خیر. این مفهوم از ماده بوده و مطابق با برخی آرا مصدر است؛ به معنای «صلاح دیدن» و مطابق با برخی دیگر از آراء اسم مصدر است که جمع آن، مصالح خواهد بود. در این واژه را در «جلب منفعت و دفع ضرر» می داند. 🔷برخی دیگر از زبان شناسان، برابر واژه ، کلمه «شایستگی» را می نهند. در کتاب نیز مصلحت هر آنچه انسان انجام می دهد، از اعمالی که باعث نفع خود یا نفع قومش می شود، معرفی شده است. اهل لغت برای مصلحت برابرهای زیادی را عنوان نموده اند که «صوابدید» و «خیراندیشی» مهمترین آنهاست. 💢مصلحت را می توان در دو مجرا مطرح نمود؛ اول به معنی ضرورت حفظ و حاکمیت که امری ضروری است و فقها معمولا آن را یک قاعده و اصل حاکم بر احکام دیگر و حتی مقدم بر احکام اولیه تلقی نموده اند و دوم به معنی رعایت صلاح عمومی و عبور از تنگناها به هنگام دشوار بودن اجرای اولیه و نجات از بن بست ها که در صورت تحقق شرایط لازم، ذیل بروز می یابد. 📖کتاب به قلم 📌@canoon_org