پرسمان مذهبی آیا تشبیه بعضی انسان‏ها به حیوان در قرآن جسارت و ناسزاگویی نیست؟ پاسخ : با نگاهی به منافع حیوانات و عملکرد بعضی انسان‏ها، تشبیه اولئک کالا نعام بل هم اضل ( سوره اعراف،آیه 179. ) را حق و منطقی می‏یابیم؛ گران‏ترین لباس انسان، ابریشم، از حیوانات است. مهم‏ترین غذای انسان، شیر و عسل و گوشت و ماست، از حیوانات است. حیوانات وسیله بارکشی و شخم زدن و منبع درآمد و اشتغال هستند. تمام کارخانه‏های پشم ریسی، چرم سازی، لبنیاتی و مرغداری و دامداری‏ها کارشان به حیوانات وابسته است. حیوانات بعضی معلم بشرند. کلاغ، دفن مرده را به فرزند آدم و نسل او آموخت. بعضی گزارشگر انبیا می‏شوند؛ تار عنکبوت پیامبر اسلام در غار حفظ کرد. حیوانات قبل تربیت و آموزش هستند و لذا شکار سگی که آموزش دیده حلال است. حتی حیوانات آزار دهنده مثل مار، تنها کسانی را می‏گزند که به آنها نزدیک شده باشند. با توجه به مطالب فوق، آیا انسان‏هایی که از دور مردم آزاری می‏کنند و مناطق دور دست را بمباران و موشک باران می‏کنند، از ما بدتر نیستند؟ افرادی که شبانه روز برای مردم حیله و خدعه می‏کنند و به خاطر رسیدن به هوسهای بی‏انتهای خود نسل انسان را به تباهی می‏کشند، از حیوانات بدتر نیستند؟ آدم‏هایی که یک تنه صدها پرونده جرم و جنایت دارند، از درنده‏ترین حیوانات پست‏تر نیستند؟ سوال: چگونه می‏توانیم حقایق را آن گونه که هست، ببینیم؟ پاسخ : قرآن می‏فرماید: اتقوا الله و یعلمکم الله ( سوره بقره،آیه 282.) از خداوند پروا کنید تا خداوند، حقیقت را به شما بیاموزد. تقوی به معنای دوری از انواع بدی‏ها و زشتی‏هاست. آری، افراد آلوده از درک بسیاری حقایق محرومند. کسی که تعصب قومی، حزبی، نژادی و... دارد، حق را آنگونه که هست نمی‏فهمد، مثل کسیکه عینک سرخ گذاشته و همه چیز را سرخ می‏بیند و شلغم را لبو می‏پندارد و اگر عینک سبز بگذارد، کاه را علف می‏بیند. اگر آینه را صیقل دهیم، عکس را درست نشان می‏دهد. آئینه دل نیز باید صیقلی باشد تا معارف را درک کند. دل‏های کینه دار مثل ظرف‏های آلوده است که اگر آب تمیز هم در آن ریخته شود، آلوده می‏شود. گناه غباری است که نمی‏گذارد انسان واقع بین باشد.