https://eitaa.com/welcome_to_hell/14148 سمفونی مردگان سراسر درد و زجر نامتناهی بود خیلی دارک و سرد بود و واقعا با خوندنش تک تک سلولای آدم آبی میشدن از غم. شخصیت اصلی رمان به شدت مظلوم بود، و رمان از نظر من خیلی واقع بینانه نبود، منظورم اینه که نویسنده صرفا از دید منفی و غمگین داستاناشو نگارش کرده بود و هر بدبختی که ممکنه رو همه باهم ریخته بود تو ی داستان. ترجیح من به شخصه داستانای واقع بینانه تره، نه بدبختی مطلق نه خوشبختی مطلق؛ واقعگرایی.