🔹معمای مخالفت با روحانیت در سال ۱۳۳۹ در جلسه انجمن اسلامی دانشجویان اروپا در فرانسه که دکتر علی شریعتی نیز حاضر بوده فردی می گوید من از اسلام و مذهب و آخوندها خوشم نمی آید. دکتر شریعتی در پاسخ می گوید برای رد یا اثبات یک چیزی باید استدلال علمی و عقلی کرد و نه ابراز احساسات شخصی. مرحوم شریعتی در ادامه و در همان جلسه می گوید من بعنوان کسی که رشته کارش تاریخ و مسائل اجتماعی است، ادعا می کنم که در تمام این دو قرن گذشته، در زیر هیچ قرارداد استعماری، امضاء یک آخوند نجف‌رفته نیست، در حالیکه در زیر همه این قراردادهای استعماری، امضای آقای دکتر و آقای مهندس فرنگ‌رفته هست. افراد و افکار مسئله دار در همه طبقات اجتماعی یافت می شوند. اما نکته اساسی آن است که روحانیت در طول تاریخ ایران به عنوان یک طبقه اجتماعی همواره در کنار مردم و خواست تاریخی آن ها عمل سیاسی و اجتماعی خود را تنظیم کرده اند. روحانیت در برابر قراردادهای ۱۹۰۵، ۱۹۰۷ و ۱۹۱۵ که اسناد و قراردادهای تجزیه ایران بود و در مواجهه با قرارداد ۱۹۱۹ که ایران رسما تحت الحمایه انگلیس محسوب می گشت فریاد سر دادند و یک ایران را آگاه ساختند. دقیقا همان هنگامه ای که قاطبه روشنفکران دم فرو بستند و لام تا کام حرفی نزدند. مانند حالا که بخش هایی از جامعه در برابر سیاست قطعی دشمنان که "فروپاشی و چند پاره کردن ایران قوی" را دنبال می‌کنند و "پروژه ویران سازی ایران بزرگ" را در پیش گرفته‌اند به خودآگاهی نرسیده اند و سطح بحث را به حجاب و بی حجابی و گشت ارشاد تقلیل می دهند! راز و رمز خبرسازی امپراتوری رسانه ای غرب علیه روحانیت نیز دقیقا به همین جا بر می گردد که روحانیت تنها طبقه‌ ای است که هیچ گاه بر سر ایران(نه فقط انقلاب اسلامی) معامله نکرده و نخواهد کرد. این البته پیش از آن به خصلت‌های فکری مکتب اسلام و شیعه برمی‌گردد که سبب شده روحانیت در همه پروژه‌های دشمنان علیه ایران و اسلام اندیشه و عمل خود را در کنار "عزیز و قوی شدن ايران" تعریف کند. 🖊 غضنفری ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 🔹نشرمجدد: | 🖋 [در پیام رسان ایرانی ایتا] @Ckelke @Ckelkeadmin ارتباط با مدیرکانال https://eitaa.com/Ckelke عضویت در کانال •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•