🔰نیروی کنشگر، عامل اصلی نوسان اثرسنجی ✍️مجتبی فرهنگ «نظام تصمیم گیری» یک مجموعه فرهنگی مبتنی بر مغناطیس های گوناگونی دَوَران پیدا میکند. اینکه اراده ها در چه مسیر جریان یابد و تصمیم حرکت جمعی را مدیر در چه کانالی قرار دهد، توسط عواملی همچون تجربیات، مشاورین، دانش و تخصص مجموعه و مولفه هایی از این جنس قبیل مشخص می شود. یکی از رویکردهای تصمیم گیری، رویکرد «مسئله شناسی» می باشد.در این رویکرد با «شناسایی مشکلات» و «اولویت بندی مشکلات»، با استفاده از تکنیک های گوناگونی مشکل را با علت یابی و شناخت زمینه های شکل گیری آن، تبدیل به مسئله می کنند و با تشکیل «اَبر مسئله» به حل «شبکه مسائل» می پردازند. مسئله شناسی شرط بقا و تداوم حیات است. در حقیقت اگر یک نظام اجتماعی یا ارگانیسم زنده‌ وجود داشته باشد اما به مسائلش واقف نباشد، شانسی برای حیات ندارد. گام بعد از «شناخت مسئله»، «حل مسئله» می باشد که باید سه ضلعی ایده های کنشگری(مغز افزار)، تجهیزات و امکانات(سخت افزار) و چینش انسانی(نرم افزار) را طراحی کرد. هر مسئله ای فرهنگی توسط سه ساختار انسانی یعنی فضای مردمی، ستادهای فرهنگی و شوراهای عالی قابل حل است. اگر بتوانیم ترکیب بندی صحیح بین جبهه فرهنگی شکل دهیم و زنجیره حل مسئله های فرهنگی را ایجاد نماییم شاهد«زنجیره کنشگری» بین نهادهای حاکمتی و مردمی خواهیم بود که منجر به «تحول فرهنگی»خواهد شدو گرنه با «گسست کنشگری» توقع تحول انچنانی نباید داشت. اگر بخواهیم به کنشگری های هر لایه بپردازیم که با کنارگیری آنها در یک دیگر به اثر مطلوب خواهیم رسید، میتوانیم این اقدامات حل مسئله را شامل موارد زیر برشمرد کنش های گروه های مردمی مسئله شناسی و ایده پردازی تربیت و کادرسازی تبیین و فعالیت چهره به چهره مطالبه گری فعالیت های خیریه ای عملیات رسانه ای آسیب زدایی منطقه ای کنش های ستادهای فرهنگی جریان سازی گفتمان سازی تولید محتوا برگزاری جشنواره و فراخوان اموزش و توانمندسازی شتاب دهی و تسهیل گری راهبری و جهت دهی الگوسازی و نخبه گرایی طراحی زیرساخت های مجازی توزیع و انتشار محصولات مشاوره و منتورینگ تجربه نگاری تولید مصنوعات فرهنگی شبکه سازی پژوهش و مطالعه کنش های شوراهای عالی نهاد سازی وساختار سازی تنظیم گری و حکمرانی رصد و راهبری اینده پژوهی ارزیابی کارکرد و اثرسنجی زنجیره سازی کنشگری اثرسنجی با نتایج نامطلوب اجتماعی نتیجه ی یک حل مسئله غلط می باشد که نقطه کج راهی آن از شناخت بد مسئله و طراحی کنشگری های نامتناسب و غیرکارآمد می باشد که علت آن به عامل انسانی برمیگردد. تازمانی که عامل انسانی به معنای واقعی قیام نکند و عنصر«اراده، جهان آگاهی و بصیرت»را نداشته باشد، نمیتوانیم شاهد اثرسنجی مطلوب در جامعه باشیم. بی شک عامل انسانی در اتمسفر انقلاب اسلامی کنشگری هایی را جهت حل مسئله دارد اما به علت اینکه به مجهز به لوازم اثرگذاری نیست و ارزیابی اجتماعی ندارد، مسیری جز هبط و عبث شدن اقدامات خود نخواهد داشت. #اثرسنجی_فرهنگی 🆔@cultural_governance