یکی از مدعیان ارتباط با امام عصر (عج) در زمان حیات امام خمینی (ره) با یکی از مسئولان بلند پایه جمهوری اسلامی تماس گرفته، می گوید: پیغامی از حضرت بقیةاللَّه (عج) برای امام دارم که باید حضوری به ایشان عرض کنم. گویا آن مسئول بلند پایه باور کرده بود که مدّعی راست می گوید. لذا جریان را به اطلاع امام خمینی(ره) می رساند. امام در پاسخ می فرمایند: به او بگویید «من کور باطن هستم یعنی بی دلیل چیزی را نمی پذیرم) سه سؤال از وی بکنید و بگویید: اگر با ولی عصر(عج) ارتباط دارد، ابتدا پاسخ این سؤال ها را بیاورد، بعد پیغام آن حضرت را بگوید: 1.من یک چیزی را دوست دارم، آن چیست؟ 2.چیزی را گم کرده ام، کجا است؟ 3.ربط حادث به قدیم چگونه است؟ (ترکیب سوالات امام هم جالب است، یک سوال از باطن انسان، یکی از شیئ مفقود شده و یک سوال علمی ) امّا مدّعی به جای پاسخ به پرسش های امام، نامه ای سراسر اهانت به ایشان می نویسند که چرا از واسطه ولی عصر(عج) برای اثبات ادعایش دلیل و برهان می خواهد!!! 🔹 پی‌نوشت گفته می‌شود چیزی که امام دوست داشتند، ، عکسی منسوب به پیامبر اسلام«ص» بوده که در اتاق امام(ره) نصب شده بود. و آن چیزی که گم کرده بودند، دیوان شعری بوده که سالها قبل مفقود شده بود. 📚 محمد ری شهری، برکات سرزمین وحی، ص ۸۴ #داناب (داستانک‌ونکات‌ناب) http://eitaa.com/joinchat/4259512332C8857967f1b