#مهر_و_مهتاب #تکین_حمزه_لو #قسمت_نود_و_سوم - منزل آقاي مجد ؟ فوري گفتم : بله بفرمایید .صدا گفت : من علی هستم با مهتاب خانم کار دارم .با تعجب جواب دادم : خودم هستم شما ؟ - من دوست حسین هستم بهم گفت به شما زنگ بزنم نگران نشوید .با نگرانی پرسیدم : خودش کجاست ؟ - نگران نباشید یک کمی کسالت داشتند الان بیمارستان هستند ولی چیزي نیست فردا مرخص می شن . فقط یک امانتی براتون دادن که هر جا بفرمایید بیارم .دلم فرو ریخت یعنی چه بود ؟ اهسته گفتم : من الان میام.با هم در یکی از میادین معروف تهران قرار گذاشتیم و من با عجله حرکت کردم. مادرم سرگرم کار بود و متوجه رفتن من نشد. وقتی رسیدم علی رسیده بود. از روي نشانه هایی که داده بود شناختمش. پسر قد بلند و درشتی بود با موهاي خیلی کوتاه و ریش و سبیل انبوه ابروهاي پر پشت و بهم پیوسته اي داشت. جلو رفتم و سلام کردم. سر به زیر جواب داد وفوري یک پاکت سفید رنگ به طرفم دراز کرد. دو دل پاکت را گرفتم. فوري گفت : خوب اگر امري ندارید بنده مرخص می شم.آهسته گفتم : زحمت کشیدید . خیلی ممنون. ..علی با گامهاي بلند و تند به سیل عابرین پیاه پیوست و من به سمت ماشین حرکت کردم . در راه خانه به خودم لعنت می فرستادم که چرا یادم رفت بپرسم حسین کدام بیمارستان بستري است. به محض رسیدن به خانه بدون توجه به فریادهاي مادرم که صدایم می زد داخل حمام رفتم و در را از داخل قفل کردم. شیر آب را باز کردم تا صدایی نشنوم. بعد آهسته و با تردید نامه را گشودم. خط زیبا و ظریف حسین جلوي چشمم پدیدار گشت. گاه می اندیشم ،خبر مرگ مرا با تو چه کس می گوید ؟ آن زمان که خبر مرگ مرا از کسی می شنوي ، روي ترا شانه بالا زدنت را بی قید و تکان دادن دستت که مهم نیست زیاد و تکان دادن سر را که - عجب عاقبت مرد ؟ - افسوس ! - کاشکی می دیدم ! من به خود می گویم « چه کسی باور کرد جنگل جان مرا اتش عشق تو خاکستر کرد» به نام خداوند مهربان مهتاب عزیزم امیدوارم حالت خوب باشد و زیاد نگران من نشده باشی. هر چه فکر می کنم بیشتر به این نتیجه می رسم که بهتر است این رابطه در همین جا به پایان برسد . من به زودي رفتنی هستم دلم نمی خواهد تو را هم با این همه مشکل و درگیري وارد زندگی ام کنم که سختی و مشقتت بیشتر شود. من و تو حتی اگر به نتیجه اي هم برسیم و با فرض محال پدرت با ازدواجمان موافقت کند خیلی نمی توانیم با هم باشیم . من می روم و تو تنها باید بار یک زندگی سخت را بر دوشهاي ظریفت بکشی پس چرا من با خودخواهی ام زندگی و جوانی تو رافنا کنم ؟ بین من و تو هنوز هیچ ارتباط رسمی وجود ندارد و من می بینم با هر بار شدت یافتن بیماري من تو چطور رنج می بري و چشمان زیبایت پر ازاشک می شود. با خودم فکر می کنم اگر من و تو با هم نسبتی پیدا کنیم چقدر از بیماري من که جزئی از وجود من شده زجر می کشی ؟ می دانم که زندگی شاد و سعادتباري در انتظار تو است. منتها بیرون از دایره زندگی من و مشکلاتم. دلم می خواهد تو بیرون از این دایره خوشبخت شوي. خواهش می کنم پیشنهادم را قبول کن و مرا یک عمر سپاسگذارت بگذار! « قربانت حسین » با خشم تمام و ناگهانی نامه را ریز ریز کردم. داد زدم به تو هیچ ربطی نداره من راجع به زندگی ام چه تصمیمی بگیرم ... بدبخت ترسو ! صداي مادرم از جا پراندم : مهتاب ؟... مهتاب دیوانه شدي ؟ # کانال حضرت زهرا س 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2359754752C98f03ca37a