سوره بلد (آیات ۷تا۱۸) أَيَحْسَبُ أَنْ لَمْ يَرَهُٓ أَحَدٌ (٧) آیا (انسان) #گمان می‌كند هیچ كس او را ندیده (كه عمل #خیری انجام نداده) است؟! أَلَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ (٨) آیا برای او دو #چشم قرار ندادیم، وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ (٩) و یك #زبان و دو لب؟! وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ (١٠) و او را به راه خیر و شرّ #هدایت كردیم! فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ (١١) ولی او از آن #گردنه مهمّ نگذشت! وَمَآ أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ (١٢) و تو نمی‌دانی آن #گردنه چیست! فَكُّ رَقَبَةٍ (١٣) آزادكردن #برده‌ای، أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ (١٤) یا غذا دادن در روز #گرسنگی. يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ (١٥) #یتیمی از خویشاوندان، أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ (١٦) یا مستمندی #خاك‌نشین را، ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ (١٧) سپس از كسانی باشد كه ایمان آورده و یكدیگر را به #شكیبایی و رحمت توصیه می‌كنند! أُولَٰٓئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ (١٨) آنها « #اصحاب_الیمین» اند (كه نامه اعمالشان را به دست #راستشان می‌دهند)!