✨﷽✨ 🔴سرقت در اسلام ✍در عیون أخبارالرضا (شیخ صدوق) آمده است: از امام رضا علیه السَّلام سؤال شد: چگونه با عدالت خداوند سازگار باشد کسی را که به خاطر دزدیدن (سفالی بی‌ارزش) دست با ارزش او بهای آن باشد که آن را قطع می‌کنند؟ حضرت فرمودند: بدانید! خداوند دزدی چنین کسی را بر ملاء نمی‌کند مگر به اندازه‌ای دزدی کند که قیمت دزدی‌های او با دیه دست او برابر شود. در کنزالعمال از نبی مکرم اسلام (ص) آمده است: نیازمندی که (از مال دیگران برای رفع گرسنگی) چیزی بخورد اما با خود چیزی نبرد کیفری ندارد. مثال: انسان فقیری که وارد باغ میوه‌ای شود و برای رفع گرسنگی خود چیزی بخورد، برای خوردن میوه‌ای که از درخت آویزان است دست او قطع نمی‌شود. (چون خداوند سهم فقراء را در زکات باغ قرار داده است و کسی که از آن بخورد در حالی که گرسنه است از سهم خود خورده است) در اصول کافی از امام صادق (ع) آمده است: حضرت علی علیه السَّلام به کسی که به زور مرواریدی را از گوش دختری ربوده بود فرمودند: این ربودن آشکار است و برای ربایش دست او را قطع نمی‌کنیم، و به او تازیانه زدند و او را زندانی کردند. (به دلیل این‌که کسی که می‌رباید یا با دیدن مال حریف نفس خود نشده است و یا نیاز شدید باعث شده است جان خود را به خطر اندازد) از سوی دیگر کسی که مورد ربایش قرار می‌گیرد می‌تواند بعدا احتیاط کند. قطع دست برای کسی است که قفلی بشکند یا دیواری سوراخ کرده و دزدی کند که امنیت را به صفر می‌رساند. و در حدیثی دیگر در همان کتاب امام صادق (ع) می‌فرمایند: دست مزدور (کارگر) و میهمان را به خاطر سرقت قطع نمی‌کنند، زیرا امین شمرده شده بودند. (خطا در صاحب‌کار و میزبان هم بوده است زیرا که می‌توانست با اصلاح شناخت خود مانع دزدی شود) ↶【به ما بپیوندید 】↷ ┄┄┅┅┅❅🌼❅┅┅┅┄┄ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•