استمرار قیام انبیاء(ع) امام حسین(ع) در شب جمعه، سوم شعبان سال 60ق وارد شهر مکه شد و به محض ورود، این آیة شریفه را قرائت فرمود: (وَ لَما توَجَّهَ تِلْقَآءَ مَدْینَ قَالَ عَسَی رَبِّی أَن یهْدِینِی سَوَآءَ السَّبِیلِ)(سوره قصص ایه 22) «و هنگامی که متوجه جانب مدین شد گفت امیدوارم پروردگارم مرا به راه راست هدایت کند.» حضرت با زمزمۀ این آیات می خواست به مردم بفهماند همچنان که حضرت موسی(ع) در زادگاه خویش از دست طاغوت زمانش امنیت نداشت و نمی‌توانست ندای توحید را عیان کند، من نیز در وطن خود در محاصرۀ طاغوت زمانم و امنیت جانی و مالی ندارم. به این لحاظ همانند حضرت موسی(ع) زادگاه خود را رها کرده، به دیار دیگری هجرت می کنم، شاید خداوند برایم فرجی حاصل کند و بتوانم در سرزمین وحی، ستم فرعون زمان را افشا کنم و مردم را از انحراف و جنایات یزید آگاه ساخته، امت به انحطاط رفتة جدم را اصلاح نمایم؛ چراکه تلاوت این دو آیه(قصص 21 و 22)، حکایت‌گر این نکتة مهم است که حرکت حضرت از نوع قیامهای پیامبران الهی برای اصلاح جامعة خویش بوده است و آن حضرت تدوام بخش راه انبیاء(ع) است، در مبارزه با ظلم و ستم و احیای ارزشهای الهی. امام(ع) با این دو آیه به مردم تفهیم کرد که قیام او مواجهه با فرعون زمان و مبارزة حق با باطل است، پس مردم باید جبهة حق را بشناسند و از آن دفاع کنند. 📚پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه #امام_حسین معجزه‌ی پیامبر در ایتا👇 eitaa.com/moejezeyepeyambar داستان‌های قرآنی و مذهبی در ایتا👇 eitaa.com/Dastanqm