هنگامی که امام حسین (علیه السلام) تنها ماند و به هر سو نگاه کرد، برای خود یار و یاوری ندید، صدا زد: (هل من ذاب یذب عن حرم رسول الله). آیا کسی هست که از حرم رسول خدا(صلی الله علیه و آله) حمایت و دفاع کند؟!... این سخن آن‌چنان جگر سوز بود که وقتی بانوان حرم، آن را شنیدند، صدای گریه ی آنها بلند شد، در این هنگام امام سجاد(علیه السلام) که سخت بیمار و در بستر بود برخاست و به زحمت از خیمه ‌ش بیرون آمد، به قدری ناتوان بود که نمی‌توانست شمشیر خود را حمل کند. امام حسین(علیه السلام) متوجه شد و فریاد زد: ای ام کلثوم، او را نگه‌دار، تا زمین از نسل آل محمد(صلی الله علیه و آله) خالی نماند. 📚تبیان https://eitaa.com/Dastanqm