سوره صافات آیه ۵۰ تا ۶۱ / گفتگوی بهشتیان با همدیگر:
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ ﴿٥٠﴾
پس برخیازآنان بهبرخیدیگر روکرده از [حال] یکدیگر میپرسند.
قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ ﴿٥١﴾
گویندهای از آنان میگوید: همانا من [در دنیا] همنشینی داشتم.
يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ ﴿٥٢﴾
[که همواره از روی تعجب به من] میگفت: آیا تو از باوردارندگان [رستاخیز و زندهشدن مردگان] هستی؟
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ ﴿٥٣﴾
آیا زمانیکه ما مردیم و خاک استخوان شدیم، حتماً [زنده میشویم و] پاداشمان میدهند؟
قَالَ هَلْ أَنْتُمْ مُطَّلِعُونَ ﴿٥٤﴾
[سپس به دوستان بهشتی خود] میگوید: آیا شما با من به دوزخ سر میکشید [تا از همنشینم خبری بگیرید که در کجا و در چه حالی است؟]
فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ ﴿٥٥﴾
پس خود او به دوزخ سر میکشد و همنشینش را وسط دوزخ میبیند.
قَالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدْتَ لَتُرْدِينِ ﴿٥٦﴾
[به او] میگوید: بهخداسوگند نزدیک بود، مرا به هلاکت بیندازی.
وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ ﴿٥٧﴾
و اگر توفیق و رحمت پروردگارم نبود، حتماً از احضارشدگان [در دوزخ] بودم.
أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ ﴿٥٨﴾
[آنگاه به دوستان بهشتی خود میگوید:] آیا ما [برای همیشه در بهشتیم و] هرگز نمیمیریم؟
إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ ﴿٥٩﴾
[و] جز همان مرگ نخستین [که در دنیا سراغمان آمد مرگیدیگر به سراغمان نخواهد آمد] و ما هرگز عذاب نخواهیم شد؟ [شگفتا! چه لطف خاصی از سوی خدا به ما شدهاست!]
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٦٠﴾
بیتردید این همان کامیابیبزرگ است.
لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ ﴿٦١﴾
پس باید برای چنینپاداشی عملکنندگان عمل کنند.
معجزهی پیامبر در ایتا👇
https://eitaa.com/moejezeyepeyambar
داستانهای قرآنی و مذهبی در ایتا👇
https://eitaa.com/Dastanqm