سخنان شهید آوینی درباره شهید رحمانیان « باطن مصفای حاج علی اکبر در چهره‌ مردانه‌اش تجلی داشت و ما را اگر چشم باطن بخشیده بودند تقدیر شهادت را در عمق چشمانش در شکوفه‌های خنده و در وسعت ناصیه‌اش می خواندیم همه یک یک او را در آغوش گرفتند و نشان خاک را بر پیشانی‌اش بوسیدند و او را به امان خدا سپردند اما هیچ یک از ما آن تقدیر نزدیک را در نیافت . صبح روز عملیات، در سنگرهای تازه تسخیر شده‌ دشمن بار دیگر حاج علی اکبر رحمانیان را ملاقات کردیم آنها قصد داشتند که از همین محور رأس البیشه حاشیه‌ اروند را تا خور به تصرف در بیاورند امروز که بار دیگر به این صحنه‌ها می‌نگرم گفته‌های مادرش را به خاطر می‌آورم که آرام و مطمئن می‌گفت : . کاش که من بیش‌تر (از یک) پسر داشتم که در راه خدا صدقه‌ سر علی اکبر امام حسین {ع} می‌دادم روزی که برای رفتن به سپاه خداحافظی کرد، گفتم اول صدقه‌ سر علی اکبر امام‌ حسین {ع} تو را دادم دوم هر چه خدا قابلمان دانست خدا این قربانی را قبول کند هدیه‌ ناقابلی که دادم امانت خودش بود » . ▫️🌴 گروه واتساپ دفاع مقدس ۲ https://chat.whatsapp.com/KcGc5RPIVyd2LU8tjcgZK1