💠 بریده‌ای از خاطرات حاج #صادق_آهنگران 🔹زمان جنگ استقبال از برنامه‌ های من و امثال من خیلی زیاد بود. به نظرم تأثیر کارهای ما حتی خیلی بیشتر از سخنرانی بود. یکی از دلایل این استقبال را باید فرهنگ عاشورایی و اهل بیتی رایج در جبهه دانست و این مسئله در اکثر نوحه‌هایی که خوانده شده مشهود است و همواره نام امام حسین صلوات الله علیه و کربلا یک رکن اصلی سرنوحه‌ها است. 🔸علاقه رزمنده‌ها به اجرای این برنامه ‌‌ها خیلی زیاد بود، به طوری که تا چند وقت بعد از از اجرای هر نوحه، سربند های آن، ورد زبان بچه‌ها می‌شد و یا آنها را پشت پیراهنشان می نوشتند، مانند: «تا کربلا رسیدن یک یا حسین دیگر» - گاهی هم بچه های تبلیغات، برخی سربندها را به صورت پلاکارد در می‌آوردند و سرتاسر جبهه نصب می‌ کردند، مانند سربند: «رزمندگان تا کربلا راهی نمانده» نوحه‌هایی همچون «ای لشکر صاحب زمان آماده باش آماده باش»، «با نوای کاروان»، «این لشکر حق عازم کربُبلاست امشب»، «ای لشکر حسینی تا کربلا رسیدن یک حسین دیگر» و صدها نوحه دیگر، 🔺 همه و همه اینها از فرهنگ عاشورایی سرچشمه می‌ گرفت و از آنجا که تمامی رزمندگان عاشق امام حسین صلوات الله علیه و کربلا و پیرو آن امام بزرگوار و دست پرورده مکتب عاشورایی بودند، این اشعار با پوست و گوشت‌شان عجین می‌شد؛ لذا استقبال از نوحه‌ها به حدی بود که خیلی وقت‌ها بر اثر ازدحام جمعیت، تریبون یا بلندگو سرنگون می‌شد و حتی گاهی چاره‌ای جز تعطیل کردن مراسم نداشتیم. 🔹یک بار قبل از عملیات والفجر مقدماتی در منطقه «زلیجان» چنین اتفاقی افتاد و بر اثر ازدحام جمعیت مراسم به هم خورد و مجبور شدیم آن جا را ترک کنیم. وقتی می‌خواستیم سوار ماشین شویم دو تا از بچه‌های خرم آباد آمدند و جلوی ماشین خوابیدند و گفتند: «ما از چند گردان اون طرف‌تر اومدیم تا توسلی پیدا کنیم و سینه‌زنی کنیم، تا برنامه اجرا نشه، ما از اینجا بلند نمی‌شیم!» 🆔 @revayate_fath ✔️JOIN ✅ کانال "روایت فتح "