انتشارات دیدمان
📚 کتاب «تاریخچه ادبیات معاصر ایران» جلد اول - از آغاز تا سال 1300 ه.ش ✍ به قلم دکتر شهریار زرشناس 🔻این کتاب در ۲۹۱ صفحه و در ۲ فصل اصلی (فایل فهرست در صفحه محصول در سایت دیدمان، ضمیمه شده است)، از سوی به زیور طبع آراسته گردیده است. 💠 در بخشی از مقدمه این کتاب می خوانیم: «آثار منظوم و منثور ادبی در ملل و اقوام مختلف چونان آیینه‌ای بازتاباننده‌ی روح و هویت و احوال و عهد و عالم و افق تاریخی آن‌هاست. در یونان باستان، هنگام ظهور تاریخ غرب، آثار شاعرانی چون هومر و هیزیود، اولین مظاهر مکتوب و ادبی ظهور همه‌ی تاریخ غرب (در دوره‌ی باستانی آن) بودند... این امر اختصاص به یک عهد تاریخی ندارد. 🔶 در عالم ، ادب منظوم و منثور و حکایات و اشعار و در کل، آنچه می‌توان میراث ادبی ایرانیان مسلمان در زبان فارسی نامید، از جهات عدیده، هم بازتاب‌دهنده‌ی مؤلفه‌های اصلی هویتی ما بوده است و هم احوال و اطوار و ادوار و اکوار تاریخ ایران پس از اسلام را روایت کرده است. 📜 در بررسی از نیمه‌ی اول قرن سوم هجری‌قمری و پیدایی اولین آثار منظوم و منثور فارسی دری تا دهه‌های پایانی قرن سیزدهم هجری‌قمری (که سیطره‌ی تدریجاً پدیدار می‌شود و میراث و میراث‌داران ادب کلاسیک فارسی به حاشیه رانده می‌شوند) مشاهده می‌کنیم که ادبیات کلاسیک فارسی به‌موازات فراز و فرودهای پس از اسلام، احوال و دگرگونی‌های مختلفی را تجربه می‌کند. ✅ مجموعه‌ی ادب فارسی اگرچه تماماً اسلامی نیست و برخی جنبه‌های ناهنجار متأثر از فرهنگ‌های دیگر در آن حضور دارد، اما وجه غالب آن عمیقاً ملهم از است و در کل همان‌گونه که گفتیم، ادب کلاسیک فارسی را می‌توان و باید نوعی و و اخلاقی و دانست. ✅ غزل و نثر را می‌توان نقاط اوج ادبیات کلاسیک فارسی دانست و در این آثار به‌عنوان آیینه‌ای برای دریافت درونی‌ترین لایه‌های روح معنوی ساکنان این مرز و بوم نظر کرد. 🔷 در بررسی و ادب کلاسیک، می‌بینیم که اگرچه در کوششی برای احیای نحوی هنر و ادب دینی و اسلامی اصیل (شیعی) صورت گرفت که تا حدودی و از جهاتی نیز موفق بود و موجب رواج گونه‌ای از شعر دینی و مدح و منقبت اولیای دین گردید، اما بنا به عللی، شعر و نثر دینی-شیعی ما نتوانست به نقطه‌ی اوجی برسد که مرحله‌ی کمال پیش از خود را پشت سر بگذارد و ازاین‌رو شکوفایی ادبی پدیدارشده همچون خودِ رستاخیز دولت مستعجل بود. وجه غالب ادب دوره‌ی صفویه در شعر، یعنی «سبک هندی» نیز علی‌رغم زیبایی‌ها و ظرافت و حتی در بسیاری موارد، عمق معانی عرفانی‌اش ( مثلاً در شاعری چون عبدالقادر ) به‌هرحال موفق به ایجاد گونه‌ای سبک ادبی خلاق زیبایی شکوفای تماماً مبتنی بر رویکرد متعهدانه‌ی شیعی نگردید و شاید تاریخ، انجام این وظیفه را برای انقلابی شیعه‌ی دوران به امانت نگاه داشته بوده است. 🔴 راه‌ورسم موسوم به « » نیز اگرچه به دوران شکوفایی از تاریخ ادب این سرزمین چشم دوخته بود، اما به‌دلیل و حالت سطحی و انفعالی‌ای که داشت و نیز به این علت که دیگر وضع و اقتضای مرحله‌ی تاریخی‌ای که این مردمان و شاعران و نویسندگان در آن قرار داشتند، امکان چنین احیایی را به ایشان نمی‌داد، در عمل ناموفق ماند.» 👈 مصلی امام خمینی(ره)، بخش ناشران عمومی(شبستان اصلی)، راهرو ۱۵، غرفه ۵ (۲۰درصد ) 🆔 @Dideman
57 مشاهده