الهی ما از ملکوتیم، ما «ز فلک برتریم وز ملک افزون تریم، زین دو چرا نگذریم...؟» الهی قرار ما در آسمان‌هایی بود که تو آفریدی. همان هفت شهر عشق... پس چرا نگاه و گام‌هایمان بر زمین است؟! چرا هنوز «اندر خم یک کوچه‌ایم»؟ هبوط ما از عالم ملکوت و لاهوت و جبروت و سقوط به عالم ناسوت. ای خالق هفت آسمان، ای که انوار قدسی‌ات مایه نور و روشنایی در جهان، چگونه این ضعیف بر این‌همه فتنه‌ی حریف، همیشه پیروز باشد؟ مگر امانت را اول به زمین و آسمان ندادی؟(احزاب۷۳) «آسمان بارِ امانت نتوانست کشید، قرعه‌ی کار به نامِ منِ دیوانه زدند» الهی یاریمان کن تا بیش از این خیانت در امانت نکنیم.. یا بديع السماوات... |برداشتی از فراز بیست و چهارم جوشن کبیر..| -راحلانه j๑ïท➺ @Dlnvshte🌱