در سال ۱۹۴۹ *آقای بهیج تقی الدین* بعنوان وزیر کشاورزی لبنان منصوب شد. وقتی برادرش سعید تقی الدین اين خبر را شنيد نامه زير را به برادر وزیرش نوشت: سلام عليكم، برادر بهيج، شنيدم وزير شدي، اين پست و مقام برای خانواده و منطقه ما بسی افتخار و سربلندی است، ولی دوست دارم مطلبی را به تو یاداور شوم. وقتی من و تو کوچک بودیم برای خوابیدن در رختخواب کنار بابای خدا بیامرز از همدیگر سبقت می گرفتیم. بیاد دارم بابا اول دستان ما را بو می کرد تا مطمئن شود بعد از صرف شام دستانمان را شستیم، وقتی مطمئن می شد، دستان ما پاکند اجازه می داد کنارش بخوابیم. الان پدر مرحوم ما در زیر خاک آرمیده و شکی نیست ما هم بزودی در کنار او خواهیم خوابید، پس به شدت سعی کن دستت پاک بماند، تابتوانی در کنار او با آرامش بخوابی! *كاش مسؤلين ما هم برادران خوبي همچون سعيد داشتند.*